Κρίκος σε μια ματωμένη αλυσίδα φρίκης αποτελεί η άγρια δολοφονία του 19χρονου Άλκη Καμπανού στην Θεσσαλονίκη. Μια αλυσίδα πολλών εκατοντάδων βίαιων συγκρούσεων, αδιανόητων επιθέσεων, και δολοφονικών ραντεβού, που από τις αρχές της δεκαετίας του ’80 μέχρι και σήμερα έχουν κοστίσει τις ζωές έντεκα ανθρώπων και τον βαρύτατο τραυματισμό σε περισσότερους από 200 οπαδούς ομάδων. Πολλές εκατοντάδες είναι και οι ελαφρύτερα τραυματισμένοι, ενώ μόνο την τελευταία δεκαετία η Αστυνομία έχει πραγματοποιήσει περισσότερες από 500 συλλήψεις, και αυτές μόνο στα σοβαρότερα επεισόδια.
Το πρώτο θύμα της τυφλής βίας μεταξύ οπαδών ποδοσφαιρικών ομάδων έχει καταγραφεί το 1983, κατά τραγική σύμπτωση και πάλι στην περιοχή του Χαριλάου της Θεσσαλονίκης, μετά από αγώνα μεταξύ Άρη και Παναθηναϊκού. Ο 18χρονος Αριστείδης Δημητριάδης δέχθηκε επίθεση από ομάδα οπαδών και μεταφέρθηκε στο Νοσοκομείο σε κωματώδη κατάσταση από τα πολλά και φονικά χτυπήματα. Λίγες ημέρες αργότερα υπέκυψε.
Πολύ γρήγορα όμως φάνηκε πως η λεγόμενη «οπαδική βία» δεν θα έμενε μέσα ή γύρω από τα γήπεδα κατά την διάρκεια των ποδοσφαιρικών αγώνων. Το 1985, σε ένα rock club της λεωφόρου Βουλιαγμένης, βρίσκονται απέναντι δύο παρέες οπαδών διαφορετικών ομάδων. Αναγνωρίζονται και η συμπλοκή είναι θέμα χρόνου. Δυο από τους νεαρούς καταλήγουν με τραύματα από μαχαίρι σε Νοσοκομείο όπου λίγες μέρες αργότερα υποκύπτει ο ένας. Ακολουθούν ακόμη τρείς άγριες δολοφονίες στην Λάρισα, την Νέα Φιλαδέλφεια και την Γλυφάδα. Τα θύματα 15, 25 και 29 χρόνων. Ο 15χρονος μαθητής έξω από το γήπεδο της ΑΕΚ, και ο 29χρονος καθηγητής στην Λάρισα δεν συμμετείχε σε επεισόδια. Και οι δύο δέχθηκαν φωτοβολίδες και υπέκυψαν. Ο 25χρονος στη Γλυφάδα μαχαιρώθηκε μέσα στο αυτοκίνητό του γιατί φορούσε το λάθος κασκόλ…
Στις 27 Μαρτίου του 2007 η Ελλάδα παγώνει με την δολοφονία του 22χρονου οπαδού του Παναθηναϊκού, Μιχάλη Φιλόπουλου. Ήταν η πρώτη φορά που η κοινή γνώμη συνειδητοποιεί το μέγεθος του φαινομένου της οπαδικής βίας. Δεν επρόκειτο για σύγκρουση κατά την διάρκεια ή στο περιθώριο ενός «ντέρμπι». Ήταν ένα προκαθορισμένο ραντεβού «μάχη» μεταξύ οργανωμένων οπαδών στην λεωφόρο Λαυρίου, με αφορμή αγώνα βόλεϊ μεταξύ των γυναικείων ομάδων του Παναθηναϊκού και του Ολυμπιακού στην Παιανία. Η σύγκρουση ήταν φονική με πολλούς τραυματίες και τον 22χρονο Μιχάλη να δολοφονείται με μαχαίρια. Η σκηνή της δολοφονίας του μάλιστα βιντεοσκοπήθηκε με κινητό τηλέφωνο και αναρτήθηκε στο διαδίκτυο. Μια σκηνή σοκ και για τον πλέον ανυποψίαστο.
Όμως ακόμη και αυτό το σοκ δεν στάθηκε ικανό να λειτουργήσει ως η αφετηρία για να αντιμετωπιστεί αποτελεσματικά το φαινόμενο. Οι συγκρούσεις στα γήπεδα, οι επιθέσεις φανατισμένων οπαδών σε γραφεία συνδέσμων αντιπάλων, ακόμη και μικρότερης έκτασης «ραντεβού» με τραυματίες και συμπλοκές συνεχίστηκαν και μάλιστα με αύξηση στις καταγραφές των αρμόδιων αστυνομικών υπηρεσιών.
Λίγους μήνες μετά την δολοφονία του Μιχάλη Φιλόπουλου, στις 17 Ιανουαρίου του 2008, ένας 24χρονος πέφτει νεκρός με μαχαιριές στο στήθος και ένας 26χρονος φίλος του τραυματίζεται σοβαρά, έξω από καφενείο στην Λούτσα. Λίγη ώρα νωρίτερα είχαν επιστρέψει από ποδοσφαιρικό αγώνα στην Αθήνα και «έπεσαν πάνω» σε οπαδούς της αντίπαλης ομάδας.
Το 2011 και το 2014 δύο άνθρωποι χάνουν την ζωή τους σε συμπλοκές μεταξύ οπαδών στην Κρήτη, ενώ το 2020 η Θεσσαλονίκη έρχεται και πάλι στο θλιβερό προσκήνιο της οπαδικής βίας με την δολοφονία του Τόσκο Μποζατζίσκι. Ο 28χρονος Βούλγαρος οπαδός είχε ταξιδέψει από τη χώρα του στη Θεσσαλονίκη με παρέα φίλων του, προκειμένου να παρακολουθήσουν το ντέρμπι Άρης-ΠΑΟΚ. Ομάδα χούλιγκανς του επιτέθηκαν με καδρόνια, τον ξυλοκόπησαν άγρια και στην συνέχεια παρασύρθηκε και από αυτοκίνητο που οδηγούσε 28χρονη. Και στην Θεσσαλονίκη συνεχίστηκε ο αιματοβαμμένος κύκλος με την άγρια δολοφονία του 19χρονου Άλκη Καμπανού.
Όλο αυτό το χρονικό διάστημα η οπαδική βία άλλαζε μορφή. Από τις συμπλοκές στις κερκίδες, ή ακόμη και τα ακραία «ραντεβού θανάτου» όπως ονομάστηκαν από τα ΜΜΕ, οι οργανωμένοι οπαδοί των ομάδων προχωρούν σε βομβιστικές επιθέσεις, ακόμη και σε πυροβολισμούς εναντίον των αντιπάλων τους.
Ένα από τα πλέον άγρια περιστατικά σημειώθηκε στις 6 Μαΐου 2011 στην Κόρινθο, όπου οπαδοί μετά από συμπλοκή πυροβόλησαν τους αντιπάλους τους με «Καλάσνικωφ», με αποτέλεσμα να τραυματιστούν σοβαρά δύο άτομα, 26 και 27 χρόνων. Από την έρευνα που ακολούθησε ταυτοποιήθηκαν κάποιοι από τους δράστες, μεταξύ των οποίων ήταν και γιός αξιωματικού της Ελληνικής Αστυνομίας.
Με πυροβολισμούς έλυσαν τις οπαδικές τους διαφορές, σκληροί χούλιγκανς, και σε άλλες περιπτώσεις όπως μέσα σε κέντρο διασκέδασης στο Παγκράτι, στην λεωφόρο Καραμανλή στην Θεσσαλονίκη, αλλά και μέσα στο ΟΑΚΑ, όπου οργανωμένος 42χρονος οπαδός δέχθηκε βλήμα στο πόδι, για να συλληφθεί λίγες μέρες αργότερα ο δράστης που εντοπίστηκε από τις κάμερες του γηπέδου.
Σύντομα στις οργανωμένες επιθέσεις εναντίον κτηρίων όπου στεγάζονται σύνδεσμοι οπαδών με πέτρες και μολότωφ, ήρθε να προστεθεί και μια νέα εξαιρετικά επικίνδυνη πρακτική. Οι τοποθετήσεις εμπρηστικών και εκρηκτικών μηχανισμών στα πρότυπα των οργανωμένων συμμοριών της μαφία. Η εξέλιξη αυτή προκάλεσε δικαιολογημένη ανησυχία στις διωκτικές αρχές, αφού κινδύνευσαν σοβαρά ανθρώπινες ζωές, κυρίως ανύποπτων πολιτών, λόγω της «απειρίας» των χούλιγκαν σε τέτοιου είδους ενέργειες όπως έλεγαν αξιωματικοί της Ασφάλειας.
Οι φόβοι τους αποδείχθηκαν σωστοί, χωρίς ευτυχώς τραγικά αποτελέσματα, στις 4 Οκτωβρίου του 2013. Στις 3.15 τα ξημερώματα μια ολόκληρη γειτονιά στα Πετράλωνα σείεται από την έκρηξη βόμβας. Άγνωστοι την είχαν τοποθετήσει στην είσοδο κτηρίου όπου στεγάζονταν σύνδεσμος οπαδών του Παναθηναϊκού, στην διασταύρωση των οδών Αλκίφρονος και Κειριάδων. Η πρόσοψη του κτηρίου κατεδαφίζεται. Προκαλούνται σοβαρές υλικές ζημιές σε όλα τα διπλανά και απέναντι κτήρια σε απόσταση 600 μέτρων, σε τουλάχιστον δεκαπέντε αυτοκίνητα, ενώ όπως ήταν φυσικό οι κάτοικοι τρομοκρατήθηκαν μην μπορώντας να συνειδητοποιήσουν το τι είχε συμβεί. Οι πυροτεχνουργοί της Ασφάλειας που πήγαν πρώτοι στο σημείο της έκρηξης και πραγματοποίησαν την αυτοψία, ανακάλυψαν θραύσματα του αυτοσχέδιου εκρηκτικού μηχανισμού σε απόσταση 300 μέτρων και έκαναν λόγο για ισχυρότατη βόμβα. Δεν υπήρξε προειδοποιητικό τηλεφώνημα για την έκρηξη προκειμένου να αποκλειστεί η περιοχή και έτσι τότε όλοι έκαναν λόγο για ένα θαύμα που δεν υπήρξε νεκρός.
Είχε προηγηθεί και εμπρηστική επίθεση με αυτοσχέδιο εμπρηστικό μηχανισμό, και με στόχο τα γραφεία του συνδέσμου οπαδών του Ολυμπιακού, στην οδό Ασκληπιού στον Κορυδαλλό. Τότε οι δράστες σκαρφάλωσαν στο μπαλκόνι του πρώτου ορόφου, όπου βρίσκονταν τα γραφεία του συνδέσμου και τοποθέτησαν μια σακούλα με τον αυτοσχέδιο μηχανισμό που αποτελείτο από γκαζάκια και μπιτόνι με βενζίνη. Οι άνδρες της Πυροσβεστικής που είχαν αναλάβει την κατάσβεση της φωτιάς που ακολούθησε έκαναν λόγο για κίνδυνο πυρκαγιάς σε ολόκληρη την πολυκατοικία.
Στις ομάδες των σκληρών και επικίνδυνων χούλιγκαν συμμετεχούν σε πολλές περιπτώσεις και κορίτσια, τουλάχιστον σύμφωνα με την «χαρτογράφηση» αυτών των ομάδων από τους αστυνομικούς των Τμημάτων Δίωξης Αθλητικής Βίας σε ολόκληρη την χώρα.
Στις 7 Μαρτίου 2019, μια ομάδα κουκουλοφόρων στήνει ενέδρα στην 22χρονη Μ.Β. ενώ κινούταν με την μοτοσυκλέτα της στην περιοχή των Λιοσίων. Την ρίχνουν κάτω, την γρονθοκοπούν και στην συνέχεια ενώ την κρατούσαν ακίνητη την μαχαιρώνουν τα πόδια. Η ίδια δεν κατήγγειλε την επίθεση, όμως οι δράστες ανήρτησαν βίντεο που είχαν από κινητό τηλέφωνο στο διαδίκτυο με αποτέλεσμα να ξεκινήσει αστυνομική έρευνα. Η ίδια κατέθεσε στους αστυνομικούς πως έπεσε θύμα ληστείας, όμως τα στελέχη της Ασφάλειας γνώριζαν πως συμμετείχε σε επεισόδια και επιθέσεις εναντίον οπαδών άλλων ομάδων.
Ακριβώς ένα μήνα αργότερα σε τυχαίο έλεγχο αυτοκινήτου στην οδό Ανατολικής Ρωμυλίας στην Πετρούπολη, αστυνομικοί της Αμεσης Δράσης συνέλαβαν την 22χρονη μαζί με ακόμη πέντε άτομα που επέβαιναν στο αυτοκίνητο, γιατί κατείχαν μαχαίρια, λοστούς, μάσκες, αλλά και ποσότητα χασίς. Οι νεαροί δεν είπαν το παραμικρό κατά την προανάκριση, όμως οι αξιωματικοί της Υποδιεύθυνσης Αντιμετώπισης Αθλητικής Βίας διαπίστωσαν από πληροφορίες πως η 22χρονη μαζί με τους φίλους της, αναζητούσαν τους δράστες της επίθεσης εναντίον της για να «εκδικηθούν».
Στις εκατοντάδες υποθέσεις αθλητικής βίας που διαχειρίστηκαν οι αστυνομικοί, διαπίστωσαν και την εμπλοκή υπαλλήλων ΠΑΕ και την άμεση συνεργασίας τους με τους πυρήνες των χούλιγκανς των ομάδων τους.
Τον Νοέμβριο του 2011 πριν τη έναρξη ποδοσφαιρικού αγώνα, άνδρες της Ασφάλειας εντόπισαν δύο «Stewarts», δηλαδή άνδρες ασφαλείας της ΠΑΕ, να μεταφέρουν στο γήπεδο σακίδια που περιείχαν 47 φωτοβολίδες, 17 καπνογόνους πυρσούς και 3 πανό με συνθήματα, τα οποία επρόκειτο να παραδώσουν σε οπαδούς στις κερκίδες.
Πολύ σοβαρότερη ήταν η υπόθεση της σύλληψης στελέχους ΠΑΕ της Θεσσαλονίκης και μέλους του Δ.Σ. της, τον Μάϊο του 2016. Όπως προέκυψε από μεγάλη έρευνα της Ασφάλειας, ο συγκεκριμένος άνδρας ανέθεσε σε «σκληροπυρηνικούς» οπαδούς της ομάδας τον εμπρησμό τριών αυτοκινήτων σε Θεσσαλονίκη, Ξάνθη και Αθήνα, και ενός καταστήματος τυχερών παιχνιδιών στην Θεσσαλονίκη, τους ιδιοκτήτες των οποίων εκβίαζε για διάφορους λόγους. Τότε είχαν κατηγορηθεί τουλάχιστον 70 άτομα ως μέλη κυκλώματος εκβιαστών, με υποθέσεις εντός και εκτός αθλητισμού.
Φαίνεται ότι από αυτόν τον κύκλο της βίας και του αίματος δεν θα μπορούσε να απουσιάζει η «Χρυσή Αυγή».
Στις 9 Δεκεμβρίου του 2017 στο γήπεδο του Μετς, πραγματοποιήθηκε αγώνας βόλεϊ ανάμεσα στον Παναθηναϊκό και τον Εθνικό Πειραιώς.
Όταν άρχισαν να βγαίνουν από το γήπεδο οι φίλαθλοι του Παναθηναϊκού, δέχθηκαν επίθεση με βόμβες μολότοφ, φωτοβολίδες, ρόπαλα και πτυσσόμενα γκλόπ. Επτά μοτοσυκλέτες έξω από το γήπεδο παραδόθηκαν στις φλόγες, 6 αυτοκίνητα υπέστησαν σοβαρές υλικές ζημιές, ενώ έγιναν 11 προσαγωγές ατόμων, οι 9 από τις οποίες μετατράπηκαν σε συλλήψεις.
Οι αστυνομικοί από τους χώρους των επιθέσεων και συμπλοκών συνέλεξαν κράνη, κουκούλες full face, ξύλινα κοντάρια, φωτοβολίδες, πιστόλια ρίψης φωτοβολίδων και πτυσσόμενα γκλόπ.
Ανάμεσα στου συλληφθέντες ήταν και ο Α.Σ. 37 ετών, πρώην υποψήφιος βουλευτής της Χρυσής Αυγής στην Α΄ Αθήνας, μετακλητός υπάλληλος του πολιτικού μορφώματος στη Βουλή των Ελλήνων, οδηγός και συνοδός του αρχηγού Νίκου Μιχαλολιάκου, και αρχηγός συνδέσμου οπαδών ποδοσφαιρικής ομάδας.
Του Θάνου Σωτήρη
