Με ειρωνική διάθεση, η αυτοαποκαλούμενη αναρχική ομάδα “Σπύρος Σούλης”- Τομέας “Άλλαξέ το” (!) ανέλαβε την ευθύνη για την πρόσφατη επίθεση στο περίπτερο της ΔΑΠ μέσα στο Πανεπιστήμιο Πειραιά, όπου προκάλεσε ζημιές και κατέστρεψε μέρος του εξοπλισμού.
Η ομάδα χαρακτηρίζει τους φοιτητές ως τους επόμενους βουλευτές, τους επόμενους ευνοούμενους του κράτους και του κεφαλαίου και δεν παραλείπει να κάνει αναφορά στις εκκενώσεις καταλήψεων στα Εξάρχεια.
Αναλυτικά το κείμενο ανάληψης της ευθύνης σε γνωστό σάιτ του αντιεξουσιαστικού χώρου:
Το κάστρο έπεσε…
“Εμείς θα ξεκλειδώσουμε τις πόρτες για μια πιο χαρούμενη εποχή, αγκαλιάζουμε τους νεκρούς και χωρίς να χλωμιάσουμε, μαχόμαστε για την Αναρχία, εμπρός για την αντεπίθεση”.
Ζούμε σε μια κοινωνία συνεχούς και αλληλοτροφοδοτούμενης εκμετάλλευσης, αναπαραγόμενη από νοοτροπίες κοινωνικού δαρβινισμού. Σε καθημερινό επίπεδο ξεδιπλώνονται τα κατασταλτικά σχέδια του κράτους υπό τον έλεγχο της ακροδεξιάς κυβέρνησης της Ν.Δ. Εκκενώνονται κατειλλημένοι χώροι οι οποίοι αποτελούν εστίες αγώνα και δράσεων, διώκονται σε προσωπικό και πολιτικό επίπεδο αναρχικοί οι οποίοι επιλέγουν να αντιστέκονται, μετανάστριες και πρόσφυγες κυνηγιούνται στα σύνορα από τον κρατικό μηχανισμό και στην ενδοχώρα στοιβάζονται σε στρατόπεδα συγκέντρωσης, ενώ παράλληλα αποτελούν καθημερινά στόχο από τους φασίστες, το μακρύ χέρι του κράτους. Εργάτριες βιώνουν συνεχώς αυξανόμενη εκμετάλλευση και επισφαλείς συνθήκες εργασίας από τα αφεντικά τους, ενώ συμβαίνουν εργατικές δολοφονίες οι οποίες αποκρύπτονται συνεχώς.
Ταυτόχρονα, προπαγανδίζεται το αφήγημα της αναπτυξιακής και επενδυτικής πολιτικής με το συρφετό της σάπιας τέταρτης εξουσίας να δείχνει περίσσιο ξύλο σ’ αυτή την προσπάθεια. Εμείς απεναντίας βλέπουμε ανθρώπους να μη νοσηλεύονται στα νοσοκομεία επειδή πολλά τμήματα κλείνουν και προσλαμβάνονται διευθυντές αντί για ιατρικό νοσηλευτικό προσωπικό. Ακόμα γυναίκες, τρανς, λεσβίες, γκέι είναι καθημερινά θύματα της πατριαρχικής κοινωνίας με τραμπουκισμούς σε τμήματα, ξυλοδαρμούς στο δρόμο και το σπίτι, δολοφονίες μέρα μεσημέρι από νοικοκυραίους καταστηματάρχες.
Είμαστε με τους κυνηγημένους αυτής της ζοφερής κοινωνίας. Είμαστε αυτοί που μας βγάζουν από τα σπίτια μας για να τα κάνουν airbnb. Αυτές που βιώνουν την κρατική καταστολή στο πετσί τους. Αυτοί που βγαίνουν στους δρόμους και παρουσιάζονται ως περιθώριο. Κάνουμε ξεκάθαρο πως η βία δεν προέρχεται από εμάς. Επιλέγουμε να αντιστεκόμαστε με κάθε μέσο και σε κάθε αφορμή. Αυτό ονομάζεται αντιβία.
Γι’ αυτούς και άλλους τόσους λόγους επιλέξαμε την Παρασκευή 7 Φεβρουαρίου στις 15.00 να κάνουμε μια δικού μας τύπου εκκένωση στο στέκι της ΔΑΠ στο Πανεπιστήμιο Πειραιά. Νομίζουμε πως δε χρειάζονται ειδικές συστάσεις μιας και όλες ξέρουμε πολύ καλά τι κουμάσια είναι. Είναι οι επόμενοι βουλευτές, οι επόμενοι ευνοούμενοι του κράτους και του κεφαλαίου, οι κάτοχοι προνομιακών θέσεων σε εταιρείες και δημοτικούς φορείς. Με λίγα λόγια, οι μελλοντικοί μας εξουσιαστές. Με συνοπτικές διαδικασίες τους πετάξαμε έξω από το γραφείο τους. Καταστρέψαμε τον εξοπλισμό τους, σπάσαμε την πρόσοψη του στεκιού, πετάξαμε μαύρες μπογιές στους τοίχους καθώς και τρικάκια με συνθήματα (νεοφιλελεύθερες λέρες είναι μετρημένες σας οι μέρες- αλληλεγγύη στις καταλήψεις- λύσσα και συνείδηση, άρνηση και βία, να σπείρουμε το χάος και την αναρχία). Τα μόνα “όπλα” που χρησιμοποιήσαμε ήταν λίγα σφυριά, μπογιές, τρικάκια, τα χέρια μας και μπόλικη όρεξη και φαντασία.
Έχουν την εντύπωση πως με την αστυνομοκρατία στα Εξάρχεια και τις εκκενώσεις καταλήψεων μας αποδυναμώνουν, κάνουν όμως πολύ μεγάλο λάθος. Όσους μπάτσους και να βάλουν δε θα είναι πουθενά ασφαλείς γιατί επιλέγουμε να μεταφέρουμε τα πεδία της σύγκρουσης σε όλη τη μητρόπολη.
Αυτή ήταν μια ελάχιστη πράξη αλληλεγγύης για τα συντρόφια στο Κουκάκι που επέλεξαν τη μαχητική αντίσταση απέναντι στους λακέδες του κράτους.
Να υψώσουμε οδοφράγματα εξεγερτικής αλληλεγγύης
Δύναμη στα συντρόφια από την κοινότητα καταλήψεων Κουκακίου και της έπαυλης Κουβέλου στο Μαρούσι καθώς και στους συλληφθέντες μέσα και έξω από αυτές
Δύναμη στους αναρχικούς αγωνιστές-στριες Γ.Μιχαηλίδη, Δ.Βαλαβάνη, Κ.Αθανασοπούλου
Λύσσα και συνείδηση, άρνηση και βία, να σπείρουμε το χάος και την αναρχία
Όλα είναι δικά μας γιατί όλα είναι κλεμμένα, κατάληψη σε βίλες και εγκαταλελειμμένα
Αναρχική ομάδα “Σπύρος Σούλης”- Τομέας “Αλλαξέ το”
ΥΓ. Παρόλη τη λασπολογία από τα ΜΜΕ, κάνουμε ξεκάθαρο πως η δράση δεν πραγματοποιήθηκε από την ομάδα του Ρουβίκωνα και η συλλογικότητα δεν φέρει καμία ευθύνη.
