Του Παναγιώτη Μπούσιου*
Από την πρώτη στιγμή που γνώρισα τον Δημήτρη ήταν σε έναν «πόλεμο».
Τότε, το 2008, προσπαθούσε να πείσει την ηγεσία της Ελληνικής Αστυνομίας να μείνει στην Europol καθώς «ήταν ο άνθρωπος που το 2007 διοργάνωσε το πρώτο συνέδριο για την ασφάλεια του ευρώ στο οποίο συμμετείχαν 50 χώρες, 20 διεθνείς οργανισμοί, αστυνομικοί και εκπρόσωποι τραπεζών ενώ έχει εκπαιδεύσει δεκάδες συναδέλφους του απ όλη την Ευρώπη αλλά και απο άλλες χώρες του κόσμου», έγραφα τότε στην εφημερίδα «ΠΡΩΤΟ ΘΕΜΑ» με την οποία συνεργαζόμουν. Τελικά, δεν τα κατάφερε.
Τον περίμεναν στο ΑΤ Ομονοίας όπου σίγουρα θα μπορούσε να προσφέρει περισσότερα… Από την ημέρα που παραιτήθηκε, η Europol προκήρυξε δυο φορές διαγωνισμό για την κάλυψη της θέσης του και δεν βρέθηκε ούτε ένας ανάμεσα σε χιλιάδες ευρωπαίους που να διαθέτει έστω τα τυπικά του προσόντα. Άφησε την θέση του, μετά από έξι χρόνια στο Τμήμα Παραχάραξης και Κιβδηλείας στη Χάγη, και ήρθε στην Ελλάδα. Ήταν ο άνθρωπος που πιστοποίησε τα εργαστήρια Παραχάραξης και Κιβδηλείας της Αστυνομίας Κύπρου.
Κάποιος «φωστήρας» κατάλαβε κάποια στιγμή ότι έναν τέτοιο αξιωματικό πρέπει να τον εκμεταλλευτεί η Ελληνική Αστυνομία. Τα τελευταία δέκα χρόνια υπηρετούσε στο ελληνικό τμήμα της CEPOL και έδινε «πολέμους» στην Αστυνομική Ακαδημία ώστε να υπάρχει πρόσβαση στο… διαδίκτυο. «Πέθαινε» για την εκπαίδευση ο Δημήτρης. «Αρρώσταινε» όταν έβλεπε να μην μπορούν να πράγματα να πηγαίνουν μπροστά. Ειρωνεία… Μετά από ώρες δουλειάς, ζαλίστηκε και έπεσε μέσα σε μια αίθουσα της Ακαδημίας. Δεν υπήρχε κανείς, κατάφερε να ειδοποιήσει έναν αδελφικό του φίλο, τον Χρήστο, ο οποίος ενημέρωσε για το περιστατικό. Άλλωστε, του χρωστούσε χάρη ο Χρήστος… Σε μια ληστεία τράπεζας στη Νέα Σμύρνη, στα νιάτα τους, ο Δημήτρης του είχε σώσει την ζωή.
Πήγε στο 401 ΓΣΝ για να νοσηλευτεί… Είχε κάτι πολύ σπάνιο και δύσκολο. Ούτε το θυμάμαι. Έδωσε έναν ακόμα «πόλεμο» για πολλούς μήνες. Το πάλεψε πολύ χωρίς ποτέ να εγκαταλείψει την επιστήμη, στην οποία τόσο πολύ πίστευε. Έψαχνε στο Internet να δει από τι έπασχε καθώς πίστευε ότι οι γιατροί δεν τον έλεγαν αλήθεια. Μην πιέζεσαι του έλεγαν… Τίποτα εκείνος… Βγήκε από το νοσοκομείο, πήγε σπίτι του, ξαναμπήκε, ταλαιπωρήθηκε.
Τα ξημερώματα της Τρίτης, ο Αστυνομικός Διευθυντής Δημήτρης Κριερής 55 ετών, μετά από ενάμιση μήνα νοσηλείας στο 401 ΓΣΝ έχασε και τον «πόλεμο» και την «μάχη» και πήγε να «ξεκουραστεί» στην ιδιαίτερη πατρίδα του, στη Λήμνο. Τον συνόδευαν πολλοί, από πολλά μέρη, τα τρία του παιδιά και ο «κολλητός» του ο Χρήστος που παραλίγο χθες να μην φύγει με το πλοίο λόγω ανέμων.
ΥΓ: Ρε Μήτσο, ήμουν στη Λήμνο το προηγούμενο καλοκαίρι, ποτέ δεν μου είχες πει ότι καταγόσουν από το νησί. Όλο για την «νέα εκπαίδευση των νέων συναδέλφων, τα νέα ευρωπαϊκά προγράμματα της Europol, την αναβαθμισμένη πιστοποίηση Ελλήνων αξιωματικών σε εξειδικευμένο αντικείμενο» έλεγες. Νιώθω τυχερός που γνώρισα ένα εξαιρετικό επαγγελματία σαν εσένα και έναν πολύ ωραίο άνθρωπο.
*Ο Παναγιώτης Μπούσιος είναι συντάκτης του αστυνομικού ρεπορτάζ
