Του Παναγιώτη Μπούσιου
Ούτε ένας ούτε δυο ούτε τρεις… Τριάντα μήνες έπρεπε να περάσουν για να φτάσουν έξω από το γραφείο του ανακριτή πέντε άτομα τα οποία κατηγορούνται για εξαπάτηση με την γνωστή μέθοδο της επιστροφής φόρου για λογαριασμό συγγενικού τους προσώπου.
Προσοχή… Όχι, για να φτάσει η υπόθεση στο ακροατήριο και να εκδικαστεί ή να βγει η σχετική απόφαση… Απλά, για να απολογηθούν οι κατηγορούμενοι.
Το astinomiko.gr φέρνει στην δημοσιότητα μια τέτοια υπόθεση που αφορά ένα πολύ συχνό, στις μέρες μας, αδίκημα και δείχνει πόσο καθυστερεί στην χώρα μας η απονομή δικαιοσύνης με ένα σωρό συνέπειες.
Σύμφωνα με την αστυνομία, μια ομάδα ατόμων προσπαθούσε να εξαπατήσει ανυποψίαστους πολίτες. Η δικογραφία υποβλήθηκε στον εισαγγελέα στις… 29 Σεπτεμβρίου 2017 και μόλις την… περασμένη εβδομάδα τα άτομα κλήθηκαν από τον αρμόδιο ανακριτή.
Όλα ξεκίνησαν όταν αστυνομικοί της Υποδιεύθυνσης Ασφάλειας Δυτικής Αττικής κατάφεραν να ταυτοποιήσουν πέντε άτομα τα οποία εξαπατούσαν κυρίως ηλικιωμένους. Η σπείρα χρησιμοποιούσε νοικιασμένα αυτοκίνητα τα οποία άλλαζε συχνά για να μην μπορούν τα θύματα να θυμούνται λεπτομέρειες. Η συγγενική σχέση που είχαν μεταξύ τους τα μέλη, τα βοηθούσε να συνεργάζονται και να έχουν έναν κώδικα επικοινωνίας ο οποίος τους επέτρεπε να δρουν συντονισμένα και με ρόλους. Πότε ήταν η «Μαρία από το νησί», πότε η «Κατερίνα η λογίστρια» και πότε η «Δέσποινα η λογίστρια».
«Η κόρη ή ο γιος θα έπαιρνε επιστροφή φόρου αλλά έπρεπε πρώτα να πληρωθεί ένα παράβολο άμεσα». Οι αστυνομικοί είχαν ταυτοποιήσει, αρχικά, τα πρόσωπα αλλά δεν τα είχαν συλλάβει. Μετά από… τριάντα μήνες ο ανακριτής τους κάλεσε για να απολογηθούν για τις πράξεις τους. Τα κόλπα που χρησιμοποιούσαν τα μέλη της σπείρας πολλά. Έπαιρναν, δήθεν, τηλέφωνο το γιο ή την κόρη για να συνεννοηθούν με τους ηλικιωμένους γονείς και να πάρουν τα «χρήματα για το παράβολο». «Φτιάξε μου ένα καφεδάκι να πιούμε μόλις γυρίσω από την εφορία όπου θα πάω να τακτοποιήσω την επιστροφή φόρου». Όταν το θύμα δεν έπεφτε στην παγίδα τότε η «λογίστρια» έφευγε καθώς προέκυψε «πρόβλημα με την καρδιά της» ή έβγαινε εκτός σπιτιού γιατί «δεν είχε σήμα το κινητό της». Σε άλλη περίπτωση «η κυρία με τα δερμάτινα ρούχα και την μεταλλική βαλίτσα» βοήθησε το ανυποψίαστο θύμα να κουβαλήσει τις σακούλες με τα ψώνια από την λαϊκή.
Ο συνήγορος υπεράσπισης των κατηγορούμενων Γιάννης Γλύκας μιλώντας στο astinomiko.gr υποστήριξε ότι: «αδίκως αποδόθηκαν κατηγορίες στους εντολείς μου καθότι δεν υπάρχει κανένα στοιχείο που να τους συνδέει με τις πράξεις που φέρεται να τελέστηκαν. Μάλιστα, οι αστυνομικές αρχές δεν συνέλαβαν τους εν λόγω κατηγορούμενους και η δικογραφία σχηματίστηκε αργότερα με την αποστολή ενός ασύνδετου διαβιβαστικού! Κλητεύθηκαν, απολογήθηκαν και αφέθηκαν όλοι ελεύθεροι με περιοριστικούς όρους. Τώρα, μιλώντας σαν νομικός που ασκώ καθημερινά την λεγόμενη «μάχιμη δικηγορία» θα συμφωνήσω ότι η απονομή της δικαιοσύνης πρέπει να γίνεται πιο γρήγορα. Είναι δείγμα προηγμένου νομικά κράτους».
