Με ένα κείμενο συμπαράστασης στον συγκατηγορούμενό του για τη υπόθεση της τρομοκρατικής ομάδας “Οργάνωση Επαναστατικής Αυτοάμυνας”, που βαρύνεται μεταξύ άλλων για δύο επιθέσεις με Καλάσνικωφ εναντίον αστυνομικών στα Εξάρχεια, εμφανίστηκε ο καταζητούμενος από την αντιτρομοκρατική, Δημήτρης Χατζηβασιλειάδης.
Ο Χατζηβασιλειάδης είχε αυτοτραυματιστεί σε ένοπλη ληστεία που κατηγορείται ότι διέπραξε μαζί με τον Βαγγέλη Σταθόπουλο, καταδικασμένο για συμμετοχή στον “Επαναστατικό Αγώνα”, σε κατάστημα ΟΠΑΠ play στον Χολαργό.
Η υπόθεση αυτή οδήγησε την αντιτρομοκρατική τελικά στην σύλληψη Σταθόπουλου και δύο ακόμη ατόμων, κα στην ανεύρεση μεταξύ άλλων του Καλάσνικωφ, το οποίο είχε χρησιμοποιηθεί σε δύο επιθέσεις εναντίον διμοιρίας των ΜΑΤ στην οδό Χαριλάου Τρικούπη στα Εξάρχεια.
Ο Χατζηβασιλειάδης στην επιστολή του, μεταξύ άλλων, αναφέρει ότι ο Σταθόπουλος έχει προσβληθεί όπως και πολλοί άλλοι κρατούμενοι, από κορωνοϊό, και δεν υπάρχει καμία μέριμνα της πολιτείας γι αυτούς.
Ολόκληρο το κείμενο που δημοσιεύτηκε στο athens.indymedia:
“O σύντροφος Βαγγέλης Σταθόπουλος είναι σε κατάσταση ομηρίας από τον Οκτώβρη του 2019. Ο εγκλεισμός του συνεχίζεται παρότι αναγνωρίστηκε ότι έχει μολυνθεί από τον SARS-CoV-2, όπως και δεκάδες άλλοι κρατούμενοι, σε μαζικό τεστ που έγινε στη φυλακή της Λάρισας κατόπιν κινητοποίησής τους. Ο οργανισμός του Βαγγέλη Σταθόπουλου είναι ιδιαίτερα ευάλωτος κι ειδικά σε ασθένειες του αναπνευστικού, λόγω παλαιότερου τραυματισμού του κι εγχειρήσεων. Ανεξάρτητα από το πολιτικό υπόβαθρο της ποινικής ομηρίας του, θα έπρεπε τώρα να βρίσκεται σ’ ένα νοσοκομείο ή στο σπίτι του, με ιατρική παρακολούθηση. Αντιθέτως, ο σύντροφος βρίσκεται σε μια ογκώδη λίστα θανάτου, την οποία έχει καταρτήσει το ελληνικό κράτος για όλους τους κρατούμενους των φυλακών και των στρατοπέδων συγκέντρωσης, αλλά και για τους εξόριστους των γηροκομείων και των φτωχόσπιτων. Όσοι αποτελούν περιττό κόστος για την επιβίωση του κεφάλαιου, έχουν προγραφεί κι ήδη εξοντώνονται στο Αιγαίο, στα κελιά, στα νοσοκομεία της ισοπεδωμένης κρατικής πρόνοιας ή στην αστική απομόνωση.
Η δολοφονική εγκατάλειψη του Βαγγέλη Σταθόπουλου χωρίς περίθαλψη, μέσα σ’ ένα περιβάλλον μαζικής ανάπτυξης του ιού, αποτελεί συνέχεια της παρατεταμένης προφυλάκισης του για πολιτικούς λόγους. Ο σύντροφος Βαγγέλης Σταθόπουλος υπόκειται μια εντεινόμενη στοχοποίηση για τρεις συναρτημένους λόγους:
– Ο βασικός λόγος, που αποτελεί και την πραγματική αφορμή, είναι, επειδή εκδήλωσε έμπρακτη αλληλεγγύη σ’ έναν αναρχικό ληστή κι ακόμα εντονότερα, σ’ έναν άνθρωπο που συμμετείχε στην οργάνωση της αντάρτικης πάλης, όταν κινδύνεψε η ζωή του. Του παρείχε πρώτες βοήθειες, όταν καλέστηκε γι’ αυτό, αντί να τον αφήσει να πεθάνει, όπως θα ήθελε το κράτος. Γι’ αυτή τη θεμελιώδη πράξη ανθρωπιάς, στην οποία είναι δεσμευμένοι με όρκο όλοι όσοι υπηρετούν τη δημόσια υγεία, ο σύντροφος τιμωρείται. Και τώρα, που κινδυνεύει η δική του ζωή, οι κρατικοί δολοφόνοι τον κρατούν σε απομόνωση από κάθε ιατρική προστασία, αφήνοντάς τον να παλέψει μόνος του μέσα στις χειρότερες συνθήκες.
Για το κράτος δεν έχει σημασία το γεγονός ότι δεν υπάρχει καμία απόδειξη, όχι μόνο εμπλοκής, αλλά ούτε επίγνωσης των δικών μου πολιτικών δραστηριοτήτων από τον σύντροφο Βαγγέλη Σταθόπουλο. Υπάρχει μόνο μια υπογραφή υπό καθεστώς τρομοκρατίας, που καταργεί το «ένοχος ένοχο ου ποιεί». Για το κράτος, αν δεν ήξερες, δεν είχες εμπεδώσει αρκετά το χαφιεδιλίκι, άρα πρέπει να πληρώσεις για να εμπεδωθεί καλύτερα. Η στρατοκρατία προσπαθεί να απομονώσει την αντάρτικη οργάνωση, προκειμένου να μείνει το κίνημα άοπλο, βορά στα δόντια της. Τέτοιος είναι ο φόβος των τυράννων για την αντίσταση, ως το σημείο να εξοντώνουν οτιδήποτε έρχεται σε επαφή με την ταξική αντεπίθεση. Η ανιδιοτελής αλληλεγγύη αποτελεί τον εχθρό του κράτους. Γι’ αυτήν ο σύντροφος δίνει έναν αγώνα ζωής και θανάτου.
– Ο σύντροφος Βαγγέλης Σταθόπουλος επίσης διώκεται κι ωθείται στην εξόντωση επειδή το κράτος δεν κατάφερε να χτυπήσει την αντάρτικη Οργάνωση Επαναστατικής Αυτοάμυνας. Κατά καλή τους τύχη, η ασφάλεια ανακάλυψε μερικά όπλα. Το μόνο που γνωρίζουν οι διωκτικοί μηχανισμοί για τη συγκεκριμένη αντάρτικη οργάνωση, είναι ένα τουφέκι που έπεσε στα χέρια τους, συν ο δικός μου δημόσιος λόγος. Αδυνατώντας να αιχμαλωτίσουν ανθρώπους που είχαν σχέση με την Οργάνωση, αφού δεν είχαν αφεθεί ποινικά ίχνη, φόρτωσαν την ποινική υπόθεση σ’ εκείνους που συμπτωματικά ήρθαν σ’ επαφή μαζί μου μετά τον τραυματισμό μου. Πάνω στην εξόντωση του συντρόφου το κράτος επιχειρεί να παρουσιάσει ένα προσωπείο αναπόφευκτης τελικής επικράτησής του, να σπείρει φόβο, απόγνωση, μοιρολατρεία, αδρανοποίηση και παθητική αποδοχή της αχαλίνωτης βίας του ενάντια στο σύνολο της καταπιεζόμενης τάξης. Η καταφυγή των μηχανισμών του στη στοχοποίηση ενός ανθρώπου άσχετου με τη δραστηριότητα μιας αντάρτικης οργάνωσης που σίγουρα ήθελαν, αλλά δεν κατάφεραν να την εξαρθρώσουν όσο ήταν ενεργή, αποδεικνύει το αδιέξοδο της αντεπαναστατικής πολιτικής τους˙ η επιχείρηση κουκουλώματος της αποτυχίας τους δεν μπορεί να σταθεί πουθενά. Ως τότε, όσο το κράτος επιμένει στη δολοφονική αντιμετώπιση του συντρόφου, είναι δεδομένο ότι όχι μόνο δεν καταφέρνει να σφηνώσει στο κοινωνικό σώμα άλλη μια πηγμή, από αυτές που εξαπολύει όλο και πιο άγρια, όλο και πιο γενικευμένα, αλλά καταφέρνει το αντίστροφο: ρίχνει λάδι στη φωτιά του ταξικού μίσους. Κι όποτε ορθώθηκε η λαϊκή δικαιοσύνη, κανένας αντίπαλος δεν μπόρεσε να τη σταματήσει.
– Ο αναρχικός Βαγγέλης Σταθόπουλος τιμωρείται επιπλέον για όλη την ιστορία της σχέσης του με τους αγώνες. Το κράτος δεν ξεχνάει κανέναν. Με κάθε ευκαιρία ξαναχτυπάει όποιους του έχουν αντισταθεί, εφόσον δεν έχουν προσκυνήσει. Ο Βαγγέλης Σταθόπουλος, ως πρώην πολιτικός κρατούμενος και σε μόνιμη ομηρία, παρέμενε επί μια δεκαετία στο στόχαστρο των διωκτικών μηχανισμών. Με τη νέα αιχμαλωσία του συντρόφου, που κορυφώνεται σε δολοφονική απόπειρα, το κράτος φωνάζει ότι δεν υπάρχει διέξοδος εκτός από τη συνεργασία με την αντεπανάσταση. Με συνείδηση αυτής της ματαιόδοξης απάτης, αντιτείνουμε ότι όσο βασανίζουν τα σώματά μας, τόσο ταχύτερη και πιο άγρια θα είναι η πτώση τους.
Κοινή προλεταριακή πάλη για την άμεση ικανοποίηση των αιτημάτων των κρατούμενων
Για το γκρέμισμα κάθε φυλακής και κάθε συνόρου
Δημήτρης Χατζηβασιλειάδης”
