Είναι πολλές οι περιπτώσεις που δικογραφίες υπηρεσιών της Ελληνικής Αστυνομίας καταρρέουν αμαχητί στις δικαστικές αίθουσες. Η συντριπτική πλειοψηφία από αυτές έχουν ένα κοινό χαρακτηριστικό.
Στηρίζονται πάνω σε τηλεφωνικές παρακολουθήσεις και δεδομένα από τις εταιρίες κινητής τηλεφωνίας και μένουν εκεί. Χωρίς αστυνομική έρευνα, χωρίς παρακολουθήσεις, χωρίς χειροπιαστά στοιχεία.
Μια τέτοια υπόθεση δικάστηκε πρόσφατα με τον έναν από τους κατηγορούμενους να αθωώνεται, ενώ πρωτόδικα είχε καταδικαστεί και μάλιστα ερήμην, αφού πρώτα είχε απελαθεί γιατί βρισκόταν παράνομα στη χώρα.
Το διαβιβαστικό της ασφάλειας που είχε σχηματιστεί σε βάρος του το 2013 ήταν γεμάτο από αριθμούς κινητών τηλεφώνων, IMEΙ τηλεφωνικών συσκευών, συσχετισμούς μεταξύ τους και συμπεράσματα. Η παλιά κλασσική αστυνομική έρευνα απείχε. Και ας επρόκειτο για μια σοβαρή περίπτωση ληστείας και αρπαγής των θυμάτων.
Δεν είναι λίγα τα παλιά και έμπειρα στελέχη της ΕΛ.ΑΣ. που διαχρονικά επιμένουν πως η αποτελεσματικότητα των υπηρεσιών ασφαλείας δεν θα πρέπει να κρίνεται από τον αριθμό των δικογραφιών που υποβάλουν, αλλά από το αποτέλεσμα που αυτές έχουν στα ακροατήρια.
Χαρακτηριστική είναι και η δήλωση του συνηγόρου υπεράσπισης του κατηγορουμένου, Γιάννη Γλύκα, στο astinomiko.gr: «Μια απίστευτη ταλαιπωρία περίμενε τον Αλβανό υπήκοο ο οποίος βρισκόταν στην Ελλάδα από το 2010 έως το 2014! Οικονομικός μετανάστης, κατηγορήθηκε άδικα μετά την απέλαση του. Προσπάθησε να έρθει εκ νέου νομικά στην Ελλάδα, μέσω προσκλήσεως, και βρέθηκε στη φυλακή για 6 μήνες περίπου Στις 2 Απριλίου το μονομελές Εφετείο Κακουργημάτων αθώωσε τον εντολέα μου όταν παράλληλα ο συγκατηγορούμενος του εκτίει ήδη πολυετή ποινή κάθειρξης. Εκφράζουμε την ικανοποίηση μας για την εξέλιξη της υπόθεσης αλλά και τον σοβαρό προβληματισμό μας για τη δίωξη σε βάρος του».
