Στον εισαγγελέα του Αρείου Πάγου προσέφυγαν οι οικογένειες των δυο αστυνομικών της ομάδας ΔΙΑΣ, του Γιώργου Σκυλογιάννη και του Γιάννη Ευαγγελινέλη, που δολοφονήθηκαν σε ένοπλη συμπλοκή με κακοποιούς στον Άγιο Ιωάννη Ρέντη, την 1η Μαρτίου 2011, ζητώντας να αναιρεθεί η απόφαση του Εφετείου, με την οποία αθωώθηκε ο ένας από τους τρεις κατηγορούμενους.
Στο αίτημά τους υποστηρίζουν ότι από την απόφαση υπάρχει έλλειψη της ειδικής αιτιολογίας που επιβάλλει το Σύνταγμα. Ο Γιώργος Εμερτζίδης καταδικάστηκε ερήμην στο πρωτόδικο δικαστήριο σε δις ισόβια κάθειρξη, αλλά στο Εφετείο αθωώθηκε για τις ανθρωποκτονίες των δύο αστυνομικών.
Η υπόθεση περιπλέκεται ακόμα περισσότερο, καθώς στον Άρειο Πάγο προσέφυγε και ένας από τους δύο άνδρες που καταδικάστηκαν επίσης σε δις ισόβια κάθειρξη, υποστηρίζοντας ότι δεν ενεπλάκη στη διπλή δολοφονία. Παραδέχεται πως συμμετείχε στην ληστεία, που οδήγησε στην καταδίωξη από τους αστυνομικούς από το Μενίδι μέχρι τον Ρέντη, αλλά δεν πυροβόλησε εναντίον τους.
Το ιστορικό της υπόθεσης
Εκείνο το απόγευμα έγινε μακελειό στη συμβολή των οδών Περικλέους και Παντελή Νικολαΐδη. Δύο ζευγάρια αστυνομικών παρακολουθούσαν ένα ασημί “Volvo” που κατέβαινε τον Κηφισό, μετά από τηλεφώνημα ότι οι επιβάτες του είχαν κάνει ληστεία σε περίπτερο, στη λεωφόρο Δημοκρατίας 337 στο Μενίδι. Οι άνδρες της ομάδας ΔΙ.ΑΣ. κάλεσαν ενισχύσεις και μέσα σε λίγα λεπτά έφτασαν στο πλευρό τους άλλες δύο μοτοσικλέτες.
Ήταν πλέον οκτώ ένστολοι, έτοιμοι να προχωρήσουν στην επιχείρηση. Όμως, στο ύψος της λαχαναγοράς του Ρέντη το αυτοκίνητο βγήκε ξαφνικά από τη λεωφόρο Κηφισού και έστριψε δεξιά στην οδό Περικλέους. Όταν οι άνδρες της ομάδας ΔΙ.ΑΣ. τους ακολούθησαν, οι κακοποιοί είχαν πάρει ήδη θέσεις μάχης. Πριν καν προλάβουν να κατεβούν από τις μοτοσικλέτες, τους «γάζωσαν» με ένα «Καλάσνικοφ» και ένα πιστόλι.
Ο 22χρονος Γιώργος Σκυλογιάννης και ο 23χρονος Γιάννης Ευαγγελινέλης έπεσαν νεκροί, ενώ τραυματίστηκαν ο 23χρονος Παναγιώτης Γλινιάς στο στομάχι και ο 22χρονος Γιώργος Σπαντιδάκης στο γόνατο. Οι άλλοι τέσσερις συνάδελφοί τους στάθηκαν τυχεροί, καθώς οι σφαίρες των δραστών σταμάτησαν στα κράνη και τα αλεξίσφαιρα γιλέκα τους!
Οι κακοποιοί τράπηκαν σε φυγή, εγκαταλείποντας το αυτοκίνητο λίγες εκατοντάδες μέτρα μακριά και εξαφανίστηκαν πεζοί, ενώ στο κέντρο της Αμέσου Δράσεως σήμανε συναγερμός για τον εντοπισμό τους. Όπως διαπιστώθηκε, το “Volvo” είχε κλαπεί μαζί με άλλα επτά από έκθεση αυτοκινήτων στη Νέα Ερυθραία δύο εβδομάδες νωρίτερα και οι πινακίδες από ένα “Ford” την ίδια ημέρα και από την ίδια περιοχή.
Στο σημείο της συμπλοκής βρέθηκαν τα «απομεινάρια» της πραγματικής μάχης που είχε γίνει: 23 κάλυκες από «Καλάσνικοφ», 17 κάλυκες από 9άρι πιστόλι, ένας γεμιστήρας πιστολιού με πέντε σφαίρες και ένα γάντι.
Οι αξιωματικοί της Ασφάλειας κίνησαν «γη και ουρανό» για να βρεθούν στα ίχνη των δραστών. Είχαν στα χέρια τους τον οπλισμό των δραστών και το γάντι, ευρήματα που αποδείχθηκαν «κλειδιά» για τις έρευνές τους. Τα εγκληματολογικά εργαστήρια έκαναν τη «δουλειά» τους, η ΕΥΠ κατάφερε να αποκαλύψει τα στοιχεία τους μέσα από τις μαγνητοφωνημένες συνομιλίες τους και η εξιχνίαση της υπόθεσης ήταν θέμα χρόνου.
Τα ξημερώματα της 6ης Μαΐου 2011, δύο μήνες μετά το μακελειό, οι δράστες συνελήφθησαν με ταυτόχρονες εφόδους στα σπίτια τους. Ως φυσικοί αυτουργοί κατηγορήθηκαν οι ομογενείς από τη Ρωσία Ιωάννης Σαββίδης 36 χρόνων και Ανδρέας Ποφίδης 26 χρόνων και ως άμεσος συνεργός ο Γιώργος Εμερτζίδης 24 χρόνων. Ο τέταρτος επιβάτης του “Volvo”, Βιτάλι Τερσενίδης 24 χρόνων, πρόλαβε να διαφύγει, αν και τραυματισμένος και οι πληροφορίες τον ήθελαν να έχει βρει καταφύγιο στη Ρωσία.
Οι υπόλοιποι έντεκα που οδηγήθηκαν τις επόμενες ημέρες στον εισαγγελέα, αντιμετώπισαν μικρότερες κατηγορίες όπως συμμετοχή σε εγκληματική οργάνωση, προμήθεια κλεμμένων αυτοκίνητων, υπόθαλψη και παραβάσεις του νόμου περί όπλων.
Το Δεκέμβριο του 2012 οι κατηγορούμενοι κάθισαν στο εδώλιο του Τριμελούς Εφετείου Αθηνών. Στο μεταξύ ο Εμερτζίδης είχε αφεθεί ελεύθερος από γραφειοκρατικό λάθος πριν λήξει το 18μηνο της ανώτατης προφυλάκισης. Όταν αθωώθηκε για τη ληστεία στο περίπτερο, κανείς δεν είδε ότι εκκρεμούσε σε βάρος του η δίκη για το μακελειό του Ρέντη. Κι έτσι, λίγες ημέρες πριν βγει η απόφαση, εξαφανίστηκε. Μάλιστα για το λάθος αυτό τέθηκαν σε διαθεσιμότητα από το υπουργείο Δικαιοσύνης δύο σωφρονιστικοί υπάλληλοι και η διευθύντρια των φυλακών Κορυδαλλού.
Το δικαστήριο καταδίκασε σε βαριές ποινές τους τρεις βασικούς κατηγορούμενους. Ο Ανδρέας Ποφίδης και ο Γιάννης Σαββίδης καταδικάστηκαν σε δις ισόβια και επιπλέον κάθειρξη 25 ετών για δύο δολοφονίες και έξι απόπειρες. Η ίδια ποινή επιβλήθηκε ερήμην και στον Γιώργο Εμερτζιδη, ο οποίος, σύμφωνα με τον συνήγορο του, δεν εμφανίστηκε στο δικαστήριο «γιατί φοβήθηκε προπηλακισμούς από τους οικείους των δύο θυμάτων». Οι άλλοι έντεκα κατηγορούμενοι καταδικάστηκαν σε μικρότερες ποινές φυλάκισης.
Η εκδίκαση της υπόθεσης σε δεύτερο βαθμό από το Πενταμελές Εφετείο Αθηνών ξεκίνησε μετά από δύο αναβολές και διήρκεσε τρία ολόκληρα χρόνια. Οι ποινές του Ποφίδη και του Σαββίδη δεν μειώθηκαν ούτε κατά μία ημέρα, αλλά η ετυμηγορία επιφύλασσε εκ διαμέτρου αντίθετη κρίση για τον Γιώργο Εμερτζίδη, ο οποίος στο μεταξύ είχε συλληφθεί μετά την ερήμην πρωτόδικη καταδίκη του. Το δικαστήριο τον αθώωσε από την κατηγορία της συνέργειας στις δύο δολοφονίες και θα αποκτούσε άμεσα την ελευθερία του, καθώς καταδικάστηκε σε βαθμό πλημμελήματος και είχε ήδη εκτίσει την ποινή του.
Η απόφαση προκάλεσε το ξέσπασμα των συγγενών των δύο αστυνομικών μέσα στην κατάμεστη από κόσμο και αστυνομικούς δικαστική αίθουσα. «Σκότωσαν τα παιδιά μας… Είναι δολοφόνοι, θα τους αθωώσετε κιόλας;», φώναζαν προς τους δικαστές.
Ο Γιάννης Ευαγγελινέλης προτίμησε να καταταγεί στην Αστυνομία, αντί της εύκολης λύσης να ασχοληθεί με το εργοστάσιο ξυλείας που διατηρούσε ο πατέρας του πριν φύγει από τη ζωή. Ο Γιώργος Σκυλογιάννης, που καταγόταν από τα Τρίκαλα, ήταν το μεγαλύτερο από τα πέντε παιδιά ενός υπαλλήλου καθαριότητας του δήμου και είχε βγει από μικρός στο μεροκάματο για να βοηθήσει την οικογένειά του. Στη μνήμη των δύο αστυνομικών, ο δρόμος όπου σημειώθηκε η αιματηρή συμπλοκή στου Ρέντη, πήρε το όνομά τους.
