«Το καλύτερο μέρος για να καλυφθείς, όταν κινδυνεύεις, είναι πίσω από το όπλο σου…». Μια φράση που ακούν όλοι οι αστυνομικοί όταν εκπαιδεύονται. Τότε που μαθαίνουν, και πολύ αργότερα καταλαβαίνουν, ότι το όπλο είναι η προέκταση του χεριού τους. Η σχέση που αναπτύσσουν με το πιστόλι είναι πολλές φορές, «σχέση ζωής και θανάτου».
Ένας τρόπος που επιλέγουν να την κάνουν ακόμα πιο ισχυρή, είναι το stippling ή αλλιώς η «σχεδίαση με κουκίδες».
Το astinomiko.gr συνομίλησε με τον Νίκο, έναν αστυνομικό – καλλιτέχνη που χρειάστηκε πολλές φορές να τραβήξει το όπλο του. Άλλωστε, μέχρι πριν από λίγο καιρό, υπηρετούσε σε μια από τις μάχιμες υπηρεσίες της Ασφάλειας Αττικής όπου σχεδόν σε όλες τις επιχειρήσεις είχε, στην κυριολεξία, το δάχτυλο στη σκανδάλη. Μόνο που εκείνος ήθελε το όπλο του να είναι «μοναδικό, με ταυτότητα και χαρακτήρα». Πώς ξεκίνησε όμως αυτή η νέα μόδα;
«Όπως τα περισσότερα πράγματα, ήρθε από την άλλη πλευρά του Ατλαντικού. Στόμα με στόμα, όπλο με όπλο, σχέδιο με σχέδιο το stippling είναι πια αρκετά διαδεδομένο μεταξύ συναδέλφων» λέει ο Νίκος που άρχισε να ασχολείται προσπαθώντας να «κατεβάσει τους παλμούς» από την ένταση της δουλειάς. «Όλα τα σχέδια γίνονται με πυρογράφο, ένα μηχάνημα δηλαδή που μοιάζει με το γνωστό μας «κολλητήρι». Μπροστά έχει διαφορετικές μύτες αλλά ακόμα και την ίδια μύτη να χρησιμοποιήσεις, κανένα σχέδιο δεν βγαίνει ίδιο γιατί είναι χειροποίητο και όχι με λέιζερ». Πώς όμως γίνεται το… κέντημα στην λαβή του όπλου;
«Το όπλο πρέπει να λυθεί τελείως για να σχεδιαστεί. Πρώτα ξεκινάμε τρίβοντας την λαβή, την γυαλίζουμε και μετά «καίμε» με την μύτη του πυρογράφου. Τα σχέδια αυτά μπορούν να γίνουν με έναν απλό πυρογράφο των 20 ευρώ αλλά και με πιο ακριβούς. Ένα απλό σχέδιο χρειάζεται περίπου πέντε ώρες για να γίνει ενώ ένα δύσκολο μέχρι και δέκα ώρες. Το stippling εφαρμόζεται σε όπλα που η λαβή τους είναι από πολυμερικό πλαστικό».
Τι είναι αυτό που κάποιος επιλέγει να κάνει σαν σχέδιο πάνω στο όπλο του; «Κάποιοι επιλέγουν το μονόγραμμα τους ή έναν σταυρό. Είναι καθαρά προσωπικό θέμα. Κάποιοι φοβούνται ότι μπορεί να βαρεθούν ένα συγκεκριμένο σχέδιο. Το ίδιο όμως δεν συμβαίνει και με ένα τατουάζ; Εγώ τους λέω, ότι και stippling να μην κάνουν, το όπλο τους πάλι το ίδιο θα μείνει όπως την ημέρα που το αγόρασαν. Επίσης, αυτοί που ασχολούνται με τα όπλα συνήθως τα αλλάζουν. Υπάρχουν όμως και περιπτώσεις που κάποιοι όταν θέλησαν να τα πουλήσουν, «έπιασαν» καλύτερη τιμή, λόγω του σχεδίου που υπήρχε».
Δείτε ένα πιστόλι όπως είναι από το εργοστάσιο και πως μετά το stippling.
Φωτογραφίες και από άλλα “έργα τέχνης” από τα χέρια αστυνομικών.
