Η δυνατότητα ψήφου των Ελλήνων του εξωτερικού που η κυβέρνηση εξήγγειλε ότι θα κατοχυρώσει με νόμο, είναι ένα πάγιο αίτημα των αποδήμων εδώ και δεκαετίες που προβλέπεται από το Σύνταγμα
Το θέμα είναι σοβαρό καθώς πιθανότατα θα αφορά τόσο τα εκατομμύρια ομογενείς που ζουν εδώ και δεκαετίες εκτός Ελλάδας, όσο και τους χιλιάδες άλλους Έλληνες πολίτες που μετανάστευσαν τα τελευταία χρόνια εξαιτίας της οικονομικής κρίσης. Είναι όμως και κρίσιμο, αφού η όλη νομική διευθέτηση που θα υιοθετηθεί θα πρέπει να ισορροπήσει σε κυρίαρχες δημοκρατικές αρχές με πρωταρχική μέριμνα της μη αλλοίωσης της εκλογικής βούλησης του εγχώριου πληθυσμού.
Από τις μέχρι τώρα δηλώσεις πολιτικών φαίνεται πως η συζήτηση δεν έχει ακόμη περάσει στο φλέγον θέμα των κριτηρίων με τα οποία θα δοθεί δικαίωμα ψήφου σε απόδημους.
Ωστόσο το ζήτημα των προϋποθέσεων είναι καίριας σημασίας και στο παρελθόν έχει δημιουργήσει έντονες συζητήσεις με αποτέλεσμα επί δεκαετίες η Συνταγματική υποχρέωση για την αναγνώριση δικαιώματος ψήφου στους πολίτες εκτός επικράτειας να παραμένει σε επίπεδο εξαγγελίας χωρίς να υλοποιείται. Σίγουρα ο κυριότερος λόγος βέβαια είναι ότι για την εφαρμογή της, το Σύνταγμα ορίζει ότι απαιτείται ειδικός νόμος με την πλειοψηφία των 2/3 της Βουλής.
Τα προβλήματα που θα πρέπει να λυθούν
Οι άξονες που θα κληθεί να κινηθεί οποιοδήποτε νομοθέτημα για την ψήφο των Ελλήνων του εξωτερικού σχετίζονται με το δομικό ερώτημα που εξ αρχής θα πρέπει να απαντήσει: Ποιοι θα ψηφίζουν; Ακολούθως έρχεται και το ουσιώδες για την ομαλή λειτουργία της κορυφαίας δημοκρατικής διαδικασίας: Ποιους θα ψηφίζουν; Τέλος εφόσον απαντηθούν αυτά τα δύο θα πρέπει ο νόμος να ορίσει και το Πώς θα ψηφίζουν. Ως προς προς την τελευταία διευθέτηση φαίνεται να υπάρχει μία μεγαλύτερη αποδοχή την λεγόμενη επιστολική ψήφο .
Ποιοι θα ψηφίζουν;
Ως προς το ποιοι θα είναι αυτοί που θα έχουν δικαίωμα ψήφου , το θέμα δεν αφορά μόνο τον αριθμητικό προσδιορισμό τους , με δεδομένο ότι δεν υπάρχουν επίσημοι κατάλογοι των Ελλήνων που κατοικούν στο εξωτερικό, ενώ πολλοί από αυτούς παραμένουν εγγεγραμμένοι σε εκλογικούς καταλόγους στους τόπους καταγωγής τους. Αφορά κυρίως το πόσοι από αυτούς , θα λάβουν δικαίωμα ψήφου και με ποια κριτήρια θα τους δοθεί. Η βασική προσέγγιση που τίθεται στο θέμα των κριτηρίων αυτών, σχετίζεται με το χρονικό όριο απουσίας από την χώρα που θα πρέπει να συνυπολογιστεί στο όλο εγχείρημα.
Η μακροχρόνια απουσία από την χώρα καθιστά κάποιον πιο αποστασιοποιημένο από τα εσωτερικά τεκταινόμενα ή μέσω της δυναμικής και της ταχύτητας της διάδοσης της πληροφορίας του δίνεται δυνατότητα να μην υπολείπεται σε γνώση και άποψη .
Μετά από δέκα ή είκοσι ή παραπάνω χρόνια απουσίας θα έχει την δυνατότητα κάποιος να ψηφίζει; Η Γερμανία θεωρεί ότι αν κάποιος απουσιάζει από την χώρα 25 χρόνια δεν έχει δικαίωμα ψήφου εκτός αν επηρεάζεται από αποφάσεις της γερμανικής κυβέρνησης. Η Βρετανία θέτει όριο τα 15 χρόνια. Για την υιοθέτηση χρονικών περιορισμών ωστόσο απαιτείται αναθεώρηση του σχετικού άρθρου του Συντάγματος που αναφέρεται στους Έλληνες εκτός της επικράτειας.
Πηγή: dikastiko.gr
