Μέγα μάθημα για το ότι οι μεγάλες ποινικές υποθέσεις δεν είναι εργαλεία ανέλιξης των αξιωματικών και απόκτησης …παράσημων, αποτέλεσε για την Ελληνική Αστυνομία η περίπτωση «Ριχάρδου».
Η απαλλαγή του από κάθε κατηγορία, από το δικαστικό συμβούλιο, ήταν κάτι αναμενόμενο για όσους γνώριζαν σε βάθος την υπόθεση. Και αυτό γιατί κατά την πρώτη φάση της αστυνομικής έρευνας με στόχο τον συγκεκριμένο επιχειρηματία, οι τότε επικεφαλής της Ασφάλειας συνεργάστηκαν με τις Εισαγγελικές και Τελωνειακές αρχές και κατέληξαν στο συμπέρασμά πως δεν είναι δυνατό να σταθεί δικογραφία για λαθρεμπόριο χρυσού και εγκληματική οργάνωση, με τα στοιχεία που υπήρχαν.
Έλα όμως που άλλαξε η ηγεσία της ασφάλειας και ο τότε Αρχηγός που αναζητούσε μια επιτυχία «έσπρωξε» τον σχηματισμό δικογραφίας, με τα γνωστά επακόλουθα…
Δεν ήταν άλλωστε τυχαία η δήλωση ενός εκ των συνηγόρων υπεράσπισης των κατηγορουμένων, του ποινικολόγου Γιάννη Γλύκα, που ανέφερε γι’ αυτή την υπόθεση:
«Πολλοί άνθρωποι κατηγορήθηκαν, διαπομπεύτηκαν, κάποιοι προφυλακίστηκαν στην εν λόγω υπόθεση που άνετα μπορεί να χαρακτηριστεί ως μια από τις μεγαλύτερες αστοχίες στην ελληνική έννομη τάξη.
Κάποιοι προανακριτικοί υπάλληλοι, καθόλα νόμιμες ενέργειες, τις χαρακτήρισαν παράνομες εξαγωγές χρυσού και λαθρεμπορία και ανακάλυψαν εγκληματική οργάνωση. Ευτυχώς, κάποιοι δικαστές στάθηκαν στο ύψος των περιστάσεων και αποκατέστησαν σε μεγάλο βαθμό το αίσθημα ασφάλειας δικαίου.»