Ας υποθέσουμε ότι ζούμε σε μία ιδανική πολιτεία και η ελληνική κυβέρνηση δεν διαπράττει ούτε ένα λάθος στη διαχείριση της πανδημίας με τον κορονοϊό.
Παρακάμπτοντας τις αβλεψίες και τις αστοχίες με τον ιό -οι οποίες, πιθανώς, να έγιναν λόγω της έλλειψης εμπειρίας από πανδημίες και μπορούν να θεωρηθούν εύλογες- πρέπει να μείνει κάποιος στην ουσία των πραγμάτων.
Ό,τι και να κάνει μία κυβέρνηση -οποιασδήποτε κομματικής απόχρωσης– η περαιτέρω διασπορά του κορονοϊού μπορεί να αποφευχθεί μόνο εάν οι ίδιοι οι πολίτες αναλάβουν τις δικές τους ευθύνες.
Και μπορεί να ακούγεται… κυβερνητική η άποψη αυτή -όπως θα έλεγαν τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ– πρέπει, ωστόσο, όλοι να κατανοήσουμε πως οτιδήποτε και να πράξει μία κυβέρνηση δεν μπορεί να συγκρατήσει τον ανεύθυνο που γνωρίζει ότι είναι θετικός στον κορονοϊό και παρ’ όλα αυτά κυκλοφορεί κανονικά, ως υγειονομική βόμβα, στους δρόμους.
Αντίστοιχα, καμία κυβέρνηση δεν μπορεί να αντιμετωπίσει κάποιον που ενημερώθηκε ότι είναι θετικός στον ιό, αλλά αποφασίζει να μην το γνωστοποιήσει σε όσους συνάντησε, με την ευχή να συνεχίσει ο ίδιος κανονικά τη ζωή του αφού είναι ασυμπτωματικός.
Ό,τι και να σχεδιάσει ένας υπουργός, τύπου Χαρδαλιά, εάν ο ίδιος ο φορέας δεν προστατεύσει τους γύρω του, δεν μπορεί κανένα μέτρο να αποδειχθεί αποτελεσματικό. Εκτός, βεβαίως, αν κανείς θα ήθελε να δει σκηνές Κίνας, όπου οι άνδρες της αστυνομίας περιόριζαν με τη βία τους πολίτες στα σπίτια τους, όταν υπήρχε η υποψία ότι μπορεί να έχουν προσβληθεί από κορονοϊό.
Στην Ελλάδα, όπου ευτυχώς υπάρχει Δημοκρατία, ο πολίτης είναι ελεύθερος να αποφασίσει εάν θα μετατραπεί σε δημόσιο κίνδυνο ή όχι. Είναι ελεύθερος, ουσιαστικά, να αποφασίσει ο ίδιος εάν θα διασπείρει τον κορονοϊό ή όχι.
Οι μαύρες τρύπες στα τεστ
Έτσι, έπειτα από όλα αυτά, γεννιέται μια ερώτηση: τι μέτρα μπορεί να πάρει κάποιος για να αποτρέψει έναν πιθανό ασθενή από το να μην κυκλοφορεί ελεύθερα, όταν είναι σε αναμονή για το αποτέλεσμα του τεστ κορονοϊού;
Την ίδια στιγμή, οι μαύρες τρύπες στα τεστ είναι μπόλικες. Για παράδειγμα: ο ΕΟΔΥ που πραγματοποιεί μαζικά rapid test σε ανοικτούς χώρους, λαμβάνει δείγμα από τους πολίτες, ενώ στη συνέχεια τους ενημερώνει είτε τηλεφωνικά είτε με sms για το αποτέλεσμα. Έως ότου όμως βγει το αποτέλεσμα, ο εξεταζόμενος αποχωρεί από το σημείο των εργαστηριακών ελέγχων και μπορεί να βρεθεί στο σπίτι του, με μία παρέα, με άλλους συμπολίτες μας.
Εάν ο ίδιος δεν νιώθει το βάρος της ευθύνης, είναι βέβαιον πως στο διάστημα μέχρι να βγει το αποτέλεσμα, ουδείς μπορεί να τον συγκρατήσει με τη βία. Και πώς αλλιώς θα μπορούσε ο ΕΟΔΥ να πράξει; Να κρατά συγκεντρωμένους τους πολίτες στις πλατείες, έως ότου εξαχθούν τα αποτελέσματα και στη συνέχεια να τους «μαντρώνει» ή να τους συλλαμβάνει για να μη γίνει το κακό;
Αντίστοιχη περίπτωση και με τα τεστ PCR στις δημόσιες δομές που χρειάζονται και 2 και τρία 24ωρα για να βγάλουν αποτέλεσμα. Στο διάστημα αυτό ο ίδιος ο πιθανός ασθενής θα πρέπει να περιορισθεί σε χώρο χωρίς άλλους πολίτες, ώστε να μειωθεί η πιθανότητα μετάδοσης του ιού.
Σε αυτές τις μαύρες τρύπες δεν μπορεί να παρέμβει προφανώς κανένα σύστημα υγείας – είτε γαλάζιο είτε κόκκινο. Συνεπώς και εμείς οι πολίτες πρέπει να αναλάβουμε την ευθύνη που μας αναλογεί, όσο μια πράξη ανθρωπιάς για όλους όσοι βρίσκονται γύρω μας.
Κορονοϊός και πολιτική
Είναι βέβαιον πως αυτή η πρωτοφανής υγειονομική κρίση που πλήττει την υγεία μας, την ψυχολογία μας, αλλά και την Οικονομία, δεν ενδείκνυται για πολιτικές αντιπαραθέσεις. Όποιος σκοπεύει να αποκομίσει οφέλη εξακοντίζοντας κατηγορίες εναντίον όσων διαχειρίζονται αυτήν την κρίση, στο τέλος θα βγει χαμένος.
Είναι προφανές, βέβαια, πως η κυβέρνηση πρέπει να δέχεται κριτική και μάλιστα σκληρή. Για παράδειγμα, θα μπορούσε ευλόγως κανείς να επιτεθεί στα κυβερνητικά στελέχη σχετικά με το αν στήριξαν οικονομικά ή όχι τους πολίτες που πλήττονται από την πανδημία. Ή αν η κυβέρνηση πήρε μέτρα ώστε να μη βάλουν λουκέτα χιλιάδες επιχειρήσεις.
Οι παλινωδίες όμως διαφόρων πολιτικών προσώπων, που μία θέλουν τους αρμόδιους να έχουν καθυστερήσει να βάλουν lockdown στη χώρα, ενώ στην προηγούμενη καραντίνα τους εξύβριζαν γιατί εφαρμόστηκε το lockdown, είναι σίγουρο πως δεν συμβάλουν στην ηρεμία του πληθυσμού. Ειδικά σε μία περίοδο ιδιαιτέρως πιεσμένη με άγχη και αγωνίες ακριβώς εξαιτίας του κορονοϊού.
Επίσης, θα πρέπει και εκατέρωθεν οι πολιτικοί μας εκπρόσωποι να αποφασίσουν εάν σε αυτές τις εξαιρετικά δύσκολες στιγμές και για τη χώρα μας, μπορούν να σταθούν στο ύψος τους ή όχι. Όπου και αυτό, αποτελεί ζήτημα ατομικής ευθύνης…
Της Δήμητρας Ευθυμιάδου – healthreport.gr