Παρέμβαση σε σούπερ μάρκετ στο Πολύγωνο πραγματοποίησαν μέλη της αναρχικής συλλογικότητας «Ρουβίκωνας».
Σε ανάρτησή τους στο διαδίκτυο αναφέρουν πως επέλεξαν το εν λόγω κατάστημα με αφορμή το δεύτερο εργατικό ατύχημα μέσα σε 1,5 χρόνο «που επιβεβαιώνει την ανυπαρξία χώρου παραλαβών και μέτρων ασφαλείας του εν λόγω καταστήματος, καθώς και την εντατικοποίηση της δουλείας. Ο άτυχος εργαζόμενος χρειάστηκε βαρύ χειρουργείο μετά τη πτώση μεγάλης πλατφόρμας στο πόδι του».
Αναλυτικά το κείμενο ανάληψης της ευθύνης:
Η επικινδυνότητα και η ακαταλληλότητα στους χώρους φορτοεκφόρτωσης είναι ένα γεγονός που κάνει στατιστικά απίθανο να μη προκύψει κάποιο εργατικό ατύχημα. Αυτές οι πιθανότητες αυξάνονται ιδιαίτερα σε περιπτώσεις όπου έχουν γίνει μετατροπές των καταστημάτων, χωρίς να γίνει η παραμικρή πρόβλεψη για την τήρηση των μέτρων υγιεινής και ασφάλειας εργασίας.
Επιλέξαμε να παρέμβουμε στο κατάστημα του Σκλαβενίτη στο Πολύγωνο, με αφορμή το δεύτερο εργατικό ατύχημα μέσα σε 1,5 χρόνο που επιβεβαιώνει την ανυπαρξία χώρου παραλαβών και μέτρων ασφαλείας του εν λόγω καταστήματος, καθώς και την εντατικοποίηση της δουλείας. Ο άτυχος εργαζόμενος χρειάστηκε βαρύ χειρουργείο μετά τη πτώση μεγάλης πλατφόρμας στο πόδι του. Ο τεχνικός ασφαλείας είχε το θράσος, μετά από παρέμβαση εργαζομένων, να πει “ότι ο εργαζόμενος δεν έπρεπε να ήταν εκεί”, ορίζοντάς το στη “κακιά στιγμή”. Πάντα θα είμαστε σε λάθος μέρος όταν προηγείται ατύχημα και προφανώς θα είναι η κακιά στιγμή. Αν δεν υπάρχει ατύχημα από την άλλη, θα είμαστε στο σωστό μέρος με καλές στιγμές, δουλεύοντας με το ρίσκο της τελευταίας μας στιγμής. Ο υπεύθυνος φυσικά του καταστήματος διαβεβαίωσε τους εργαζόμενους ότι “ο χώρος είναι μια χαρά και ο καθένας μπορεί να λέει ό,τι θέλει”. Ποδοπατώντας λοιπόν και εμείς τέτοιες λογικές, του απαντάμε ότι στο πεζοδρόμιο που φορτοεκφορτώνει θα μπορούσε να είχε νεκρό, αντί για σχεδόν ανάπηρο και ότι τέτοιοι χώροι δεν κάνουν ούτε για να βάλεις τα ψώνια σου στο αυτοκίνητο.Τα ατυχήματα έχουν ευθύνες και δεν πρέπει να συγχωρούνται. Οι εργαζόμενοι δεν είναι ξεσκονόπανα να τους εξαντλείς, να τους ξεζουμίζεις και να τους ξαναπετάς στη δουλειά. Ούτε είναι υποχρεωμένοι να τζογάρουν τη ζωή τους για κάθε ανεύθυνο υπεύθυνο που δε φροντίζει ούτε τις βασικές προδιαγραφές.
Καθήκον μας λοιπόν είναι να πάρουμε τις ζωές στα χέρια μας. Να γίνουμε η συντέλεια των άθλιων συνθηκών της εκμετάλλευσης και ο όλεθρος όσων μας καταδυναστεύουν.
Σπάζοντας την ανάθεση με τη ενεργή διάθεση να διεκδικούμε ό,τι μας αξίζει και να δώσουμε το μήνυμα..
Όσο εργάτες θα κινδυνεύουν από τις αυθαιρεσίες σας, θα μας βρίσκετε μπροστά σας.
Ασφάλεια θα υπάρχει όταν τη νιώσουμε εμείς.
Αναρχική συλλογικότητα Ρουβίκωνας
Ανάληψη ευθύνης για το παράρτημα του Υπουργείου Τουρισμού
Το βράδυ της 11ης Ιανουαρίου, λίγες ώρες μετά την συντονισμένη επανακατάληψη δυο σπιτιών της κοινότητας κσταλήψεων Κουκακίου (κατάληψη Ματρόζου, κατάληψη Παναιτωλίου), την καταστολή των συγκεντρώσεων αλληλεγγύης και τις πολύωρες εκκενώσεις από πάνοπλους πλην εξευτελισμένους εκαμίτες, κάποιες συντρόφισσες και σύντροφοι “βολτάραμε” λίγα χιλιόμετρα πιο μακριά από το αστυνομοκρατούμενο Κουκάκι για να επιτεθούμε στο παράρτημα του Υπουργείου Τουρισμού στην συμβολή των οδών Πλαταιών και Μεγάλου Αλεξάνδρου στο Μεταξουργείο σπάζοντας περιμετρικά τις τζαμαρίες του ισογείου.
Στις γειτονίες μας που εφαρμόζονται τα νέα σύγχρονα μοντέλα καπιταλιστικής ανάπτυξης, που οι πλατείες γίνονται hotspot διασκέδασης και κατανάλωσης και με το μέλλον των αναπλάσεων και της αύξησης των ενοικίων να προδιαγράφουν οι νέες γραμμές του ΜΕΤΡΟ, εμείς θα δηλώνουμε με κάθε τρόπο το παρόν για να χαλάμε την βιτρίνα της κανονικότητας, να σπάμε τον μονόλογο της κυριαρχίας και την σιωπή της συναίνεσης.
Στις γειτονίες που ολόκληρες συνοικίες γίνονται επενδυτικά φιλέτα του real estate και “τουριστικά πάρκα”, ενώ φτωχοί εκτοπίζονται, μετανάστριες εξοστρακίζονται σε στρατόπεδα έξω από τις πόλεις, καταλήψεις εκκενώνονται και στιγματίζονται ως εστίες ανομίας και που η μόνη υπόσχεση από τους κυβερνώντες είναι περισσότερη δουλειά για μικρότερα μεροκάματα, πιο πολλοί μπάτσοι, κάμερες, σύνορα και φράχτες, πόλεις νεκροταφεία με ανθρώπους σκυφτούς που αγαπούν τις αλυσίδες τους, εμείς θα θυμίζουμε ότι ο αγώνας για να ‘ξανακατοίκήσουν’ οι άνθρωποι τις ζωές τους, ο αγώνας ενάντια στο κράτος και το κεφάλαιο δεν είναι νόμιμος ή παράνομος. Είναι δίκαιος και αναγκαίος. Είναι η ζωή που βγάζει την γλώσσα στο κόσμο της εξουσίας.
Αλληλεγγύη στις/στους 21 συλληφθείσες και συλληφθέντες απο τις καταλήψεις και τις συγκεντρώσεις στο Κουκάκι
Αλληλεγγύη στις καταλήψεις, Φωτία στα τελεσίγραφα
Υ.Γ: Μπάτσοι όλων των αποχρώσεων σας ευχόμαστε για το 2020 να θαφτείτε στα τσιμέντα που χτίζετε
Αναρχίκες/Αναρχικοί