«Ποτέ δε φεύγουν τα νεκρά παιδιά απ’ τα σπίτια τους,
τριγυρίζουν εκεί, μπλέκονται στα φουστάνια τής μητέρας τους
την ώρα που εκείνη ετοιμάζει το φαΐ κι ακούει το νερό να κοχλάζει
σα να σπουδάζει τον ατμό και το χρόνο
Πάντα εκεί
Και το σπίτι παίρνει ένα άλλο στένεμα και πλάτεμα
σάμπως να πιάνει σιγαλή βροχή
καταμεσής καλοκαιριού, στα ερημικά χωράφια» έγραψε ο Γιάννης Ρίτσος στο ποίημα «Σχήμα της απουσίας».
Ποτέ δε θα φύγει από το σπίτι του ο Παύλος Φύσσας που το ξημέρωμα της 18ης Σεπτεμβρίου 2013… εκείνο το «μαύρο» πρωϊνό στο Κερατσίνι, πριν 12 χρόνια, δέχθηκε τις μαχαιριές του Χρυσαυγίτη Ρουπακιά.
Μαζί με τον Παύλο δέχθηκε μαχαιριές και η δημοκρατία στην Ελλάδα, με τον νεαρό ράπερ να γίνεται το σύγχρονο σύμβολο των αγώνων κατά του φασισμού.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: Παύλος Φύσσας: Συναγερμός στην ΕΛΑΣ για την πορεία στο Κερατσίνι – Επί ποδός 1.500 αστυνομικοί – Κλείνουν σταθμοί Μετρό
Ο Παύλος Φύσσας (10 Απριλίου 1979–18 Σεπτεμβρίου 2013), γνωστός και ως Killah P, δολοφονήθηκε στις 18 Σεπτεμβρίου του 2013 από τον φασίστα Γιώργο Ρουπακιά, μέλος της νεοναζιστικής εγκληματικής οργάνωσης Χρυσή Αυγή. Η δολοφονία αποδόθηκε από την πρώτη στιγμή σε πολιτικά κίνητρα, οι ανακρίσεις ενέπλεξαν και άλλα μέλη της Χρυσής Αυγής και ήταν το έναυσμα για να “ξηλωθεί το πουλόβερ” της εγκληματικής οργάνωσης της Χρυσής Αυγής.
Παύλος Φύσσας: Το χρονικό της στυγερής δολοφονίας
Στις 17 Σεπτεμβρίου 2013, ο Παύλος Φύσσας βγήκε συνοδευόμενος από τη σύντροφό του σε μια καφετέρια και μαζί με άλλα 8-10 άτομα παρακολουθούσαν αγώνα ποδοσφαίρου. Στην ίδια καφετέρια βρίσκονταν επίσης μια παρέα ακόμα δυο-τριών ατόμων. Σύμφωνα με την προανάκριση, υπήρξε ένταση ανάμεσα στις δύο παρέες. Στη συνέχεια, η δεύτερη παρέα άρχισε να καλεί ενισχύσεις.
Μέλος της δεύτερης παρέας ο Ιωάννης Άγγος, υπεύθυνος ασφάλειας της Τοπικής Οργάνωσης Νίκαιας της Χρυσής Αυγής που, σύμφωνα με την απολογία του στις ανακρίτριες, κάλεσε τον ιεραρχικά ανώτερό του, υπεύθυνο πολιτικής δράσης της ΤΟ, Καζαντζόγλου και τον πληροφόρησε για την παρουσία του Φύσσα και της παρέας του στην καφετέρια.
Σύμφωνα με ανακοίνωση που εξέδωσε η Ελληνική Αστυνομία την επομένη της δολοφονίας, στις 23:57:42 δέχθηκε κλήση ότι μια ομάδα 50 ατόμων με ρόπαλα είχε συγκεντρωθεί στη συμβολή των οδών Ιφιγένειας και της λεωφόρου Παναγή Τσαλδάρη στο Κερατσίνι και κατευθυνόταν σε κατάστημα-καφετέρια με την επωνυμία Κοράλι. Σύμφωνα με την ανακοίνωση της ΕΛΑΣ στις 23:59:19 ανατέθηκε σε μια ομάδα 8 αστυνομικών της ομάδας ΔΙΑΣ να μεταβούν στο σημείο. Οι αστυνόμοι μετέβησαν στην καφετέρια, έξω από την οποία βρισκόταν πλήθος 30 ατόμων.
Σύμφωνα με τα πορίσματα μίας έρευνας του ερευνητικού κέντρου Forensic Architecture του πανεπιστημίου Goldsmiths του πανεπιστημίου του Λονδίνου, που συγχρόνισε υλικό από κάμερες ασφαλείας της περιοχής και ηχητικά σήματα της ΕΛΑΣ και του ΕΚΑΒ, η πρώτη κλήση στην ομάδα ΔΙΑΣ έγινε στις 23:54:14 και τέσσερις μοτοσικλέτες με αστυνομικούς, οι ομάδες 408-01 «Κερατσίνι» και 410-01 «Πέραμα», έφτασαν στο σημείο στις 23:58:11.
Ο επικεφαλής της ομάδας ΔΙΑΣ έστειλε σήματα στα κεντρικά της αστυνομίας ότι στο σημείο βρίσκονταν «γύρω στα 20 άτομα της Χρυσής Αυγής» που τους είπαν πως «είχαν μια διαμάχη με κάτι άτομα του γνωστού χώρου» και ότι οι αστυνομικοί προσπαθούσαν «να κατευνάσουν τα πνεύματα» και έπειτα ότι διέκρινε ότι «υπάρχουν και κάτι σιδερομπουνιές και κάτι ρόπαλα». Σε επόμενο σήμα είπε ότι έβλεπαν άτομα της ΧΑ να «κυνηγάνε έτερα άτομα επί της Τσαλδάρη για να τους πιάσουν».
Σύμφωνα με την ανακοίνωση της αστυνομίας την επομένη της δολοφονίας, κάποια από τα άτομα της Χρυσής Αυγής άρχισαν να τρέχουν προς την οδό Παναγή Τσαλδάρη, όπου είχαν συγκεντρωθεί περίπου 60 άτομα. Εκεί οι αστυνόμοι είδαν τον Φύσσα αιμόφυρτο, με τραύματα από μαχαίρι στο στήθος και όσο είχε ακόμη τις αισθήσεις του υπέδειξε τον Ρουπακιά ως το δράστη της επίθεσης, τον οποίο και συνέλαβαν.
Το μαχαίρι το είχε πετάξει κοντά στο αυτοκίνητό του. Όπως προέκυψε από την προανάκριση, ο δράστης δεν βρισκόταν αρχικά στο κατάστημα.
Ο Φύσσας μεταφέρθηκε στο Γενικό Κρατικό Νίκαιας, όπου και διαπιστώθηκε ο θάνατός του. Σύμφωνα με την ιατροδικαστή που πραγματοποίησε τη νεκροτομή, ο Ρουπακιάς μαχαίρωσε τον Φύσσα με τρεις μαχαιριές, μία στο μηρό και δύο στο θώρακα, οι οποίες ήταν θανατηφόρες. Ο Φύσσας έφερε τραύματα σε δύο ζωτικά όργανα, τον αριστερό πνεύμονα και την καρδιά.
Η Ελλάδα πήρε «φωτιά» στο άκουσμα της είδησης του νεκρού Φύσσα
Με τη διάδοση της είδησης της δολοφονίας συγκεντρώθηκαν στο σημείο περίπου 200-300 άτομα, μέλη αριστερών και αντεξουσιαστικών συλλογικοτήτων και οργανώσεων, ενώ αριστερές οργανώσεις και το τοπικό αντεξουσιαστικό στέκι προγραμμάτισαν συγκέντρωση διαμαρτυρίας στην Αμφιάλη για το επόμενο απόγευμα.
Εκατοντάδες κόσμου πήγαινε στο σημείο της δολοφονίας για να αφήσει λίγα λουλούδια ή ένα σημείωμα.
Την επομένη της δολοφονίας διοργανώθηκαν μεγάλες διαδηλώσεις συμπαράστασης σε μεγάλες πόλεις της Ελλάδας, ενώ επεισόδια έλαβαν χώρα στη Θεσσαλονίκη, το Ηράκλειο, τα Χανιά τη Πάτρα, την Ξάνθη και την Καλαμάτα, ιδίως όταν οι διαδηλωτές επιχείρησαν να πλησιάσουν στα γραφεία της Χρυσής Αυγής. Μεγάλο συλλαλητήριο-πορεία με χιλιάδες συμμετέχοντες οργανώθηκε στο Κερατσίνι και τη Νίκαια, η οποία ξεκίνησε από τη συμβολή των οδών Παναγή Τσαλδάρη και Γρηγορίου Λαμπράκη, ενώ υπήρξαν συγκρούσεις ανάμεσα στα ΜΑΤ και διαδηλωτές. Ακολούθησε κυνηγητό στους δρόμους της περιοχής που οδήγησε σε 130 προσαγωγές και 34 συλλήψεις.
Η κηδεία του Φύσσα
O Φύσσας κηδεύτηκε στις 19 Σεπτεμβρίου 2013 στο νεκροταφείο Σχιστού. Όταν βγήκε το φέρετρο από την εκκλησία ακούστηκαν τα συνθήματα μεταξύ των οποίων «Θάνατος στον φασισμό», ενώ την ώρα της ταφής οι παρευρισκόμενοι τραγουδούσαν στίχους των τραγουδιών του Παύλου Φύσσα.
Μετά από πρόταση ενός φίλου του Φύσσα καλλιτέχνες του ελληνικού χιπ χοπ και του low bap έδωσαν στις 24 Σεπτεμβρίου μία κοινή συνέντευξη τύπου, καταδικάζοντας το φασισμό.
25 Σεπτεμβρίου 2013: Πορεία στα γραφεία της Χρυσής Αυγής, στην Κατεχάκη για την δολοφονία του Παύλου Φύσσα
Στις 25 Σεπτεμβρίου πραγματοποιήθηκε ένα μεγάλο αντιφασιστικό συλλαλητήριο οργανωμένο από τη ΓΣΕΕ, την ΑΔΕΔΥ και άλλους φορείς και ακολούθησε πορεία προς τα κεντρικά γραφεία της ΧΑ στη Μεσογείων.
Διαδηλώσεις έλαβαν χώρα και εκτός Ελλάδας, στο Παρίσι, την Βαρκελώνη, την Βαλένθια και άλλες ευρωπαϊκές πόλεις. Οργανώθηκαν από Έλληνες μετανάστες και φοιτητικές και οργανώσεις.
Ο Παύλος Φύσσας θεωρείται σύμβολο κατά του φασισμού εντός και εκτός Ελλάδας. Το 2014, έναν χρόνο μετά το συμβάν, τοποθετήθηκε άγαλμα στο σημείο της δολοφονίας, το οποίο έχει βεβηλωθεί πολλές φορές είτε από βανδαλιστές είτε από υποστηρικτές της Χρυσής Αυγής. Τον Οκτώβριο του 2013 το δημοτικό συμβούλιο Κερατσινίου, υιοθετώντας αίτημα πολιτών και συλλογικοτήτων, αποφάσισε ομόφωνα να μετονομαστεί η οδός Παναγή Τσαλδάρη σε οδό Παύλου Φύσσα, μετονομασία για την οποία πραγματοποιήθηκε ειδική εκδήλωση το Νοέμβριο του 2015.
Η επιγραφή στο μνημείο γράφει – Σκοτώσαν οι φασίστες το γελαστό παιδί
«Σε αυτό το σημείο, ξημερώματα της 18ης Σεπτεμβρίου 2013, ομάδα φασιστών επιτέθηκε και σκότωσε τον μουσικό Παύλο “Κillah P” Φύσσα, ο οποίος αντιστάθηκε μάχιμος όταν δέχθηκε απειλές για τις ζωές των φίλων του και της δικής του με μόνα όπλα τις ιδέες και τα ιδανικά του… Ο Παύλος χάθηκε από μαχαίρι στην καρδιά…όρθιος, σε δημόσια θέα…»
Το «ξήλωμα» της Χρυσής Αυγής
Λίγες ημέρες μετά τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα η Δικαιοσύνη και οι διωκτικές αρχές προχωρούν σε μια από τις πιο εκτεταμένες επιχειρήσεις της μεταπολίτευσης.
Το Σάββατο 28 Σεπτεμβρίου 2013, άνδρες της Αντιτρομοκρατικής συνέλαβαν σε συντονισμένη επιχείρηση τον αρχηγό της Χρυσής Αυγής Νίκο Μιχαλολιάκο, τον εκπρόσωπο Τύπου Ηλία Κασιδιάρη, τον «υπαρχηγό» Χρήστο Παππά και σειρά βουλευτών και στελεχών της οργάνωσης.
Οι συλλήψεις έγιναν τα ξημερώματα, σε σπίτια και γραφεία, με παρουσία εισαγγελέων και κατόπιν ενταλμάτων που είχαν εκδοθεί από την Εισαγγελία του Αρείου Πάγου.
Η αιφνιδιαστική επιχείρηση στηρίχθηκε σε εκτενές υλικό: καταθέσεις, τηλεφωνικές παρακολουθήσεις και έγγραφα που αποδείκνυαν οργανωμένη εγκληματική δράση. Οι κατηγορίες που απαγγέλθηκαν αφορούσαν συγκρότηση και διεύθυνση εγκληματικής οργάνωσης, καθώς και επιμέρους πράξεις βίας. Οι συλληφθέντες οδηγήθηκαν αρχικά στη ΓΑΔΑ και στη συνέχεια ενώπιον ανακριτών και εισαγγελέων.
Η επιχείρηση προκάλεσε αίσθηση ανοίγοντας τον δρόμο για μια πολύχρονη δίκη, η οποία κατέληξε στην ιστορική τελεσίδικη καταδίκη το 2020.
Της Ισμήνης Λέντζου
