1988: Ληστεία από την 17Ν στο Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο Πατησίων

Ο νεαρός πελάτης του Ταχυδρομικού Ταμιευτηρίου, που μπήκε στις 3 και μισή μετά το μεσημέρι στο υποκατάστημα της οδού Πατησίων 316 στα Άνω Πατήσια για να «χαλάσει» ένα πεντοχίλιαρο, ήταν, όπως αποδείχθηκε, ο «προπομπός» των ληστών, που λίγα λεπτά αργότερα θα άδειαζαν τα ταμεία. Το πεντοχίλιαρο ήταν το «σύνθημα» για να εισβάλουν μέσα οι δύο συνεργοί του, αφήνοντας έξω στο πεζοδρόμιο τον «τσιλιαδόρο» της σπείρας να ακούει από ένα σκάνερ τις συχνότητες της Αστυνομίας.

Την ώρα εκείνη το υποκατάστημα ήταν σχεδόν άδειο, αφού εκτός των τριών γυναικών υπαλλήλων και του 48χρονου αρχιφύλακα – φρουρού Θεόδωρου Παπαπάνου, μόνο μια πελάτισσα βρισκόταν μπροστά στα γκισέ για να εξυπηρετηθεί. Οι ληστές δεν πτοήθηκαν από την παρουσία του αστυνομικού, ο οποίος έπεσε ενστικτωδώς στο πάτωμα και καλύφθηκε πίσω από μια κολόνα στο βάθος της αίθουσας. Τον πυροβόλησαν και τον τραυμάτισαν με τέσσερις σφαίρες στα πόδια, το γλουτό και την κάτω γνάθο. Τα όπλα τους είχαν, πιθανότατα, σιγαστήρες. Πήραν το υπηρεσιακό του αυτόματο, που του έπεσε στην προσπάθειά του να κρυφτεί και προχώρησαν προς τα ταμεία.

Ήταν όλοι μεταμφιεσμένοι με περούκες και ψεύτικα μουστάκια. Δύο απ’ αυτούς φορούσαν γυαλιά ηλίου και κρατούσαν από έναν σάκο. Η μοναδική πελάτισσα Ευτυχία Απάκη έκανε να φύγει, αλλά ο συνεργός τους την άρπαξε από τα μαλλιά. «Είμαι έγκυος», είπε με τρεμάμενη φωνή και αυτός την έβαλε να καθίσει σε μια καρέκλα. Αν και τραυματισμένος, ο αρχιφύλακας Παπαπάνος πυροβόλησε εναντίον τους, με το υπηρεσιακό του περίστροφο, χωρίς να τους πετύχει. Η βολίδα «καρφώθηκε» στον πίνακα της ΔΕΗ. «Πέτα το όπλο, θα σκοτώσουμε την ταμία», του φώναξε ένας από τους ληστές.

«Θόδωρε, πέτα το, κάνε ότι σου λένε», εκλιπαρούσε η υπάλληλος Μαρία Κτιστάκη, βλέποντας δύο περίστροφα να την σημαδεύουν. Όμως οι ληστές δεν είχαν άλλο χρόνο. Έβαλαν στους σάκους τους 11.350.000 δραχμές και βγήκαν τρέχοντας από το ταμιευτήριο. Ο αρχιφύλακας σηκώθηκε με όσες δυνάμεις του είχαν απομείνει, περπάτησε μέχρι την έξοδο και πυροβόλησε μια φορά εναντίον του πράσινου “Audi 100”, στο οποίο μόλις είχαν επιβιβαστεί. Δεν μπορούσε να ρισκάρει περισσότερο, καθώς η Πατησίων ήταν γεμάτη κόσμο.

«Η όλη ιστορία δεν κράτησε πάνω από δυο – τρία λεπτά», θα πει αργότερα στην κατάθεσή της η Ευτυχία Απάκη. «Όταν κάποια στιγμή κοίταξα έξω, είδα έναν ψηλό νεαρό που κρατούσε κρεμασμένη στον ώμο του μια μαύρη δερμάτινη τσάντα και φορούσε ακουστικά, δεν συγκράτησα χαρακτηριστικά. Αφού πήραν τα χρήματα, βγήκαν γρήγορα έξω και επιβιβάστηκαν σε ένα αυτοκίνητο. Απομακρύνθηκαν προς το τέρμα της οδού Πατησίων». Όπως διαπιστώθηκε, το αυτοκίνητο των ληστών ήταν κλεμμένο. Παρά την κινητοποίηση της Αμέσου Δράσεως, κατάφεραν να διαφύγουν.

Οι δράστες παρέμειναν ασύλληπτοι, αλλά τα επόμενα χρόνια οι διωκτικές αρχές θα συγκέντρωναν στοιχεία που αποδείκνυαν τη σχέση τους με την οργάνωση «17 Νοέμβρη», καθώς ένα από τα περίστροφα των ληστών του Ταχυδρομικού Ταμιευτηρίου χρησιμοποιήθηκε και σε άλλες επιθέσεις, κάποιες από τις οποίες «υπέγραψε» η οργάνωση – «φάντασμα».

Το όπλο εμφανίστηκε για πρώτη φορά στις 8 Νοεμβρίου 1983, όταν δύο νεαροί, που προσπαθούσαν να βάλουν μπροστά μια κλεμμένη μοτοσικλέτα στην οδό Βεκιαρέλη στη Φιλοθέη, πυροβόλησαν εναντίον του πληρώματος περιπολικού της Χωροφυλακής που προσπάθησε να τους ελέγξει. Το 38άρι “Smith & Wesson” χρησιμοποιήθηκε και την παραμονή των Χριστουγέννων του 1984 από τους ληστές της Εθνικής τράπεζας Πετραλώνων, στην οδό Τριών Ιεραρχών 119, οι οποίοι σκότωσαν τον 28χρονο αστυφύλακα – φρουρό Χρήστο Μάτη και του άρπαξαν το υπηρεσιακό του περίστροφο.

Με το ίδιο όπλο τα μέλη της «17 Νοέμβρη» πυροβόλησαν τον Ιανουάριο του 1989, με χρονική διαφορά οκτώ ημερών, εναντίον των εισαγγελέων Κωνσταντίνου Ανδρουλιδάκη και Παναγιώτη Ταρασουλέα, με αποτέλεσμα ο πρώτος να πέσει νεκρός και ο δεύτερος να τραυματιστεί στα πόδια. Χρησιμοποιήθηκε ακόμη στη συμπλοκή με αστυνομικούς της Άμεσης Δράσης, το Νοέμβριο του 1991 στα Σεπόλια και, τέλος, στη δολοφονία του 42χρονου εφοπλιστή Κωστή Περατικού, από την ίδια οργάνωση, το Μάιο του 1997 στον Πειραιά.

Την 1η Ιουλίου 2002, μόλις τρεις ημέρες μετά την έκρηξη βόμβας στα χέρια του Σάββα Ξηρού στο λιμάνι του Πειραιά, ο αρχηγός της Ελληνικής Αστυνομίας Φώτης Νασιάκος ανακοίνωσε κατά τη διάρκεια της πρώτης σύντομης συνέντευξής του ότι το 38άρι “Smith & Wesson” με αριθμό 100367, που βρέθηκε στον σάκο του 40χρονου αγιογράφου, ήταν το χαμένο επί 18 χρόνια περίστροφο του Χρήστου Μάτη.

Λίγες ημέρες αργότερα θα βρεθεί στην γιάφκα της οργάνωσης, στην οδό Πάτμου 84 στα Κάτω Πατήσια και το «φονικό» περίστροφο, με αριθμό 971379, που είχε πάρει μέρος σε όλες τις παραπάνω επιθέσεις της «17 Νοέμβρη».