Οι μνήμες από εκείνη την Κυριακή 11 Μαρτίου 1990 παραμένουν χαραγμένες στο μυαλό και την ψυχή των κατοίκων του Τρύφου, ενός μικρού χωριού στα Ακαρνανικά Όρη, οκτώ χιλιόμετρα από την Κατούνα. Τότε που τρία μικρά κοριτσάκια, τρεις φίλες από το χωριό, εγκλωβίστηκαν σε ένα παλιό εγκαταλελειμμένο ψυγείο και βρήκαν βασανιστικό θάνατο από ασφυξία, ενώ οι γονείς τους είχαν πάει σε μια κηδεία…
Η 6χρονη Τριάδα Τζούνη, η 7χρονη Χριστίνα Τσιλιμαντού και η 8χρονη Ευαγγελία Παππά ήταν αχώριστες. Δεν είχαν σχολείο και βγήκαν από νωρίς στη γειτονιά για να συναντήσουν η μία την άλλη. Οι γονείς τους τις άφησαν να παίζουν στη γειτονιά, καθώς το μεσημέρι έπρεπε να πουν το στερνό αντίο σε μια συγχωριανή τους. Πού να φανταστούν ότι την επόμενη ημέρα θα έπρεπε να αποχαιρετήσουν και τα ίδια τα παιδιά τους…
Στην αυλή του σπιτιού της οικογένειας Τζούνη υπήρχε ένα παλιό επαγγελματικό ψυγείο, που ανήκε στον παππού της μικρής, ο οποίος ήταν κρεοπώλης. Ήταν αχρησιμοποίητο για 15 χρόνια και η οικογένεια το χρησιμοποιούσε ως αποθηκευτικό χώρο. Κάποια στιγμή τα κοριτσάκια μπήκαν μέσα και κάθισαν σε τρία μικρά καρεκλάκια, η μία δίπλα στην άλλη και έπαιζαν με τις κούκλες τους. Κανείς δεν ξέρει πώς έγινε το κακό, πώς μπόρεσαν να τράβηξαν τη βαριά για τα παιδικά χεράκια τους πόρτα, ώστε να ασφαλίσει αεροστεγώς και να τα καταδικάσει σε αργό, βασανιστικό θάνατο…
Όταν οι γονείς των τριών κοριτσιών επέστρεψαν από την κηδεία δεν τα αναζήτησαν αμέσως. Οι κίνδυνοι στο χωριό ήταν σχεδόν ανύπαρκτοι και συνήθιζαν να τα αφήνουν να τριγυρνούν στη γειτονιά, ή να παίζουν σε κάποιο σπίτι, ειδικά τις ημέρες αργίας που δεν είχαν διάβασμα για το σχολείο. Γύρω στις 4 το απόγευμα απόρησαν που δεν είχαν εμφανιστεί. Η μια μάνα ρωτούσε την άλλη πού ήταν τα παιδιά. Όμως δεν ήταν πουθενά. Άρχισαν να τις ζώνουν τα «φίδια».
Σε λίγο το μισό χωριό είχε βγει στους δρόμους, αναζητώντας τις τρεις φίλες. Μέχρι στα διπλανά χωριά έφτασαν για να τις βρουν, αλλά τίποτα. Είχε πάει 6 το απόγευμα, όταν η μοίρα επέλεξε την Ανθούλα Τζούνη να βρεθεί αντιμέτωπη με την τραγωδία στο παλιό ψυγείο. Τα κοριτσάκια ήταν πεσμένα το ένα δίπλα στο άλλο. «Τρέξτε, εδώ είναι», φώναξε με φωνή που δύσκολα έβγαινε. Τα μετέφεραν στο Κέντρο Υγείας της Κατούνας, αλλά ήταν αργά. Οι γιατροί δεν κατάφεραν να τα σώσουν…
Την επόμενη ημέρα όλο το χωριό αποχαιρέτησε τις τρεις φίλες, ντυμένες νυφούλες.
Δεν ήταν λίγοι αυτοί που απέδωσαν τη τραγωδία σε μια παράξενη μοίρα που συνόδευε από την αρχή της ζωής τους δύο από τα κοριτσάκια και έκαναν τους γονείς τους να αφιερωθούν σ’ αυτά με όλη τους την ψυχή. Η 6χρονη Τριάδα Τζούνη είχε επιζήσει από θαύμα, όπως είπαν πολλοί στο χωριό, όταν τα δύο αδελφάκια της πέθαναν στη γέννα. Η 8χρονη Ευαγγελία Παππά είχε γεννηθεί «εις μνήμην» του πρώτου της αδελφού, ο οποίος είχε πεθάνει από ξαφνική αρρώστια εννιά χρόνια πριν, όταν ήταν και αυτός 8 χρόνων.
Λίγες ώρες πριν γίνει γνωστή η τραγωδία στον Τρύφο, η Βρετανία συγκλονιζόταν από ένα παρόμοιο περιστατικό. Τρία αγοράκια 3, 4 και 6 χρόνων πέθαναν από ασφυξία, όταν παίζοντας εγκλωβίστηκαν σε ένα παλιό ψυγείο που βρισκόταν κοντά στα σπίτια των άτυχων παιδιών, στην αγροτική περιοχή Λάντλοου…
Η υπόθεση του Τρύφου Αιτωλοακαρνανίας θύμισε στους παλαιότερους την τραγωδία που είχε συγκλονίσει το χωριό Ποντισμένο Σερρών, στις 8 Μαΐου 1977. Η 7χρονη Αθανασία Αγγελάκη και η μόλις δύο χρόνων αδελφούλα της Εσθήρ εγκλωβίστηκαν και έσβησαν από ασφυξία σε ένα παλιό ψυγείο στην αυλή του σπιτιού τους.
Μια ανάλογη τραγωδία, και πάλι με δύο αδελφάκια, βύθισε στο πένθος μια εξαμελή οικογένεια στην κοινότητα Αβδελλά, στον Μυλοπόταμο της Κρήτης. Στις 4 Νοεμβρίου 1976 δύο αδελφάκια, ο Μιχάλης Μιχελιδάκης 14 χρόνων και η 5χρονη Ελένη έπαιζαν στο παντοπωλείο του πατέρα τους. Όμως, πρώτα η μικρή κλείστηκε στο μεγάλο επαγγελματικό ψυγείο του καταστήματος και ακολούθησε ο μεγαλύτερος Μιχάλης. Τα δύο παιδιά εγκλωβίστηκαν, καθώς το ψυγείο δεν άνοιγε από μέσα. Κανείς δεν άκουσε τις φωνούλες τους, κανείς δεν τα αναζήτησε τις πρώτες κρίσιμες στιγμές, όλοι πίστευαν ότι ήταν κάπου έξω και έπαιζαν. Όταν τα βρήκαν, ήταν και τα δύο νεκρά.
Στις 3 Νοεμβρίου 1977 ο 6χρονος Θωμάς Τζήμος βρέθηκε νεκρός σε ένα παρατημένο ψυγείο, στην πίσω αυλή ακατοίκητου σπιτιού, στη συμβολή των οδών Μεταμορφώσεως και Κωνσταντά στο Βόλο. Επί 50 ημέρες δεν είχε δώσει σημεία ζωής και η εξαφανισή του βασάνιζε την οικογένειά του. Το μυστήριο λύθηκε με τον πλέον τραγικό τρόπο, λίγες δεκάδες μέτρα μακριά από το σπίτι του μικρού.
Στις 8 Μαΐου 1973 ένα τετράχρονο αγοράκι, ο Χρήστος Σταυρόπουλος, πέθανε από ασφυξία, όταν κλείστηκε σε ένα παλιό ψυγείο στην αυλή του σπιτιού του στα Άνω Λιόσια. Οι τραγικοί γονείς, ο πατέρας πλανόδιος ανθοπώλης και η μητέρα καθαρίστρια σε διάφορα σπίτια, δούλευαν σκληρά για να μεγαλώσουν τα τρία παιδιά τους και έμαθαν το τραγικό νέο από τη γειτονιά…
