Το βράδυ της 28ης Οκτωβρίου 1994 οι «νονοί» της νύχτας έκαναν τη δική τους «παρέλαση» στο νυχτερινό κέντρο “College”, στην λεωφόρο Καβάλας 282 στο Χαϊδάρι. Τα ξημερώματα είχαν βγει τα όπλα και δύο απ’ αυτούς κείτονταν νεκροί στο πεζοδρόμιο…
Ο 29χρονος Κώστας Βλαστός και ο μικρότερος αδελφός του Παναγιώτης 23 χρόνων, δήλωναν επιπλοποιοί στο επάγγελμα και έως τότε η Ασφάλεια δεν τους είχε στα αρχεία της. Στη νύχτα, όμως, ψιθυριζόταν έντονα ότι συμμετείχαν σε ομάδα με επιρροή στα μαγαζιά της Νέας Φιλαδέλφειας. Φαίνεται ότι προσπάθησαν να μπουν σε ξένα «χωράφια» και γι’ αυτό έφτασαν μέχρι το Χαϊδάρι.
Στην «πόρτα» βρισκόταν ο 33χρονος Δημήτρης Σίνος, με τον οποίο συνομίλησαν για λίγο, μέχρι να βγει ο ιδιοκτήτης, ο 34χρονος Μάκης Ναστούλης, γνωστός στην Αστυνομία από παλαιότερη υπόθεση λαθρεμπορίας πετρελαίου. Τα κυκλώματα της νύχτας δεν αποδέχονταν εύκολα τους καινούργιους, αλλά και οι Bλαστοί ήταν «σκληρά καρύδια». Οι τόνοι ανέβηκαν γρήγορα και η συμπλοκή ήταν αναπόφευκτη.
«Eίσαι πολύ μικρός ακόμη για να μου κάνεις τέτοια», φώναξε ο Nαστούλης στον Παναγιώτη Βλαστό. Kι όπως είπαν οι μάρτυρες, τον υποχρέωσε να κατεβάσει το παντελόνι. Tον πυροβολούσε στα πόδια και ο μικρός χοροπηδούσε για να γλιτώσει. Mια σφαίρα τον τραυμάτισε στο μηρό. Mόλις είδε το αίμα του αδελφού του, ο Kώστας Bλαστός έβγαλε το δικό του όπλο και το άδειασε στο κεφάλι του Nαστούλη, που έπεσε βαρύτατα τραυματισμένος. Ο Σίνος προσπάθησε να «απαντήσει». Πρόλαβε να τραυματίσει στο χέρι τον Kώστα, πριν πέσει και αυτός αιμόφυρτος στο πεζοδρόμιο.
Ο Μάκης Ναστούλης κατάφερε να συρθεί μέχρι την άσφαλτο και να σταματήσει ένα ταξί που τον πήγε στο Γενικό Κρατικό Νοσοκομείο Πειραιά, αλλά οι γιατροί δεν πρόλαβαν να κάνουν τίποτα. Στο ίδιο νοσοκομείο μεταφέρθηκε και ο Σίνος, ο οποίος, άφησε την τελευταία του πνοή πριν ξημερώσει. Σύμφωνα με τα στοιχεία της Αστυνομίας, είχε καταδικαστεί μαζί με άλλα δυο άτομα, για τον βιασμό μιας γυναίκας, την οποία απήγαγαν από το Αιγάλεω και την μετέφεραν στον Ασπρόπυργο.
Οι Βλαστοί πήγαν τραυματισμένοι με το αυτοκίνητο τους στο ΚΑΤ, όπου οι αστυνομικοί που τους φρουρούσαν, τους άλλαζαν συνεχώς θάλαμο, για το φόβο των αντιποίνων από τον αδελφό του Μάκη Ναστουλη, Κώστα! Όπως ισχυρίστηκαν, πήγαν στο “College” για να πιουν ένα ποτό και ο πορτιέρης τους πέταξε έξω. Και πρόσθεσαν ότι όταν άρχισε η συμπλοκή, πήραν τα όπλα των θυμάτων τους. Όμως έξω από το μαγαζί, βρέθηκαν 20 κάλυκες και βολίδες από τρία διαφορετικά όπλα. Δυο πιστόλια των 9 και 7,65 χιλιοστών και ένα περίστροφο, τα οποία δεν βρέθηκαν ποτέ.
Τα δυο αδέλφια έπεσαν στα «μαλακά», καθώς καταδικάστηκαν με ελαφρυντικά σε κάθειρξη 15 ετών ο καθένας. Έδειξαν καλή διαγωγή στον Κορυδαλλό και την παραμονή Πρωτοχρονιάς του 1998 πήραν 5νθήμερη άδεια. Τρεις ημέρες αργότερα συνελήφθησαν μετά από καταδίωξη στην Ελευσίνα, μαζί με έναν φίλο τους και στο αυτοκίνητό τους βρέθηκε μικροποσότητα χασίς και ένα πιστόλι, ενώ φορούσαν αλεξίσφαιρα γιλέκα, επειδή κινδύνευαν, όπως είπαν. Το δικαστήριο αναβλήθηκε και ο εισαγγελέας εκτέλεσης ποινών τους άφησε ελεύθερους για να επιστρέψουν στον Κορυδαλλό, καθώς τη ημέρα εκείνη έληγε η άδειά τους. Δεν επέστρεψαν όμως…
Στις 21 Μαρτίου 1998 ήρθαν αντιμέτωποι με αστυνομικούς της Αμέσου Δράσεως στην Καλλιθέα, όταν ο Κώστας παραβίασε με το μοτοποδήλατο στο οποίο επέβαιναν τον κόκκινο σηματοδότη. Η λεωφόρος Θησέως μεταβλήθηκε σε πεδίο μάχης, καθώς ακολούθησε ανταλλαγή πυροβολισμών. Ο 33χρονος αρχιφύλακας Νίκος Κατσαρός και ο 29χρονος αστυφύλακας Σπύρος Κοψαύτης τραυματίστηκαν, ενώ ο Κώστας Βλαστός έπεσε νεκρός. Από εκείνη την ημέρα ο Παναγιώτης είδε το όνομά του να μπαίνει στη λίστα με τους πλέον καταζητούμενους.
Είχε πλέον γνωρίσει την «τζιτζίκα» του, όπως την φώναζε χαϊδευτικά, την συνομήλική του Ιωάννα Χήρα, που είχε γεννηθεί στη Γερμανία από Έλληνες μετανάστες και έδειχνε ευτυχισμένος στο πλάι της. Όμως τρεις μήνες αργότερα, στις 16 Ιουνίου 1998, εντοπίστηκε ενώ έπινε τον καφέ του στην οδό Μητροπόλεως στο κέντρο της Αθήνας και δεν πρόλαβε να αντιδράσει. Είχε πάνω του ένα περίστροφο “Magnum 357” και μια χειροβομβίδα. «Να ξέρετε ότι με λυτρώσατε», είπε στους αστυνομικούς, γνωρίζοντας ότι η ομάδα του Μάκη Ναστούλη έψαχνε για εκδίκηση.
Από την πρώτη στιγμή που είχε συλληφθεί υποστήριζε ότι δεν σκότωσε αυτός Ναστούλη και Σίνο, αλλά ο αδελφός του. «Πράγματι ακολούθησα τον αδελφό μου στη φυγοδικία, γιατί μου ζήτησε στήριγμα και δίσταζα να επιστρέψω στη φυλακή γιατί ο Κώστας Ναστούλης είχε υπογράψει συμβόλαιο θανάτου για να με εκδικηθεί για το θάνατο του αδελφού του», έγραψε σε ένα υπόμνημα, λίγο πριν οδηγηθεί και πάλι στον Κορυδαλλό. Για τη συμπλοκή της Καλλιθέας καταδικάστηκε σε κάθειρξη 25 ετών.
Η λυσσαλέα κόντρα κορυφώθηκε στις 8 Σεπτεμβρίου 1998 με τη δολοφονία και του δεύτερου αδελφού του, Μάρκου, έξω από το σπίτι της οικογένειας στη Μεταμόρφωση, αλλά δεν θα έκλεινε εκεί… Τα ξημερώματα της 12ης Δεκεμβρίου 2003 ανατινάχτηκε με εκρηκτικό μηχανισμό η καφετέρια “Boss”, στην οδό Αθηνάς 4 στην Ελευσίνα, που ανήκε στην Καλλιρρόη Ναστούλη, μητέρα του Κώστα. Από την ισχυρότατη βόμβα υπέστησαν ζημιές σπίτια και αυτοκίνητα σε ακτίνα 300 μέτρων!
Πέντε μήνες αργότερα η Ασφάλεια ανακοίνωσε ότι πίσω από την έκρηξη κρύβονταν ο Αντώνης Βλαστός 66 χρόνων, ο γιος του Παναγιώτης και η Ιωάννα Χήρα. Στο μεταξύ σε βάρος του Παναγιώτη Βλαστού είχε σχηματιστεί το 2002 μία ακόμη δικογραφία, καθώς κατηγορήθηκε ότι ενώ ήταν κρατούμενος στις φυλακές Νέας Αλικαρνασσού εκβίαζε τον ιδιοκτήτη της αλυσίδας ζαχαροπλαστείων Σαβοϊδάκη στο Ηράκλειο, με βόμβες στα καταστήματά του.
Στα τέλη του 2004 ο Παναγιώτης Βλαστός αποφυλακίστηκε με βούλευμα του Συμβουλίου Πλημμελειοδικών Ηρακλείου. Πριν περάσει ένας χρόνος έμπλεξε πάλι στα γνωστά «μονοπάτια». Μετά από μια αποστολή «είσπραξης», που κατέληξε στον τραυματισμό των δύο ιδιοκτητών καταστήματος πώλησης δικύκλων στην Περαχώρα Λουτρακίου, η μοτοσικλέτα του ανατράπηκε και ο ίδιος κατέληξε φρουρούμενος στο νοσοκομείο κρατουμένων των φυλακών Κορυδαλλού, όπου οι γιατροί του αφαίρεσαν χολή και σπλήνα.
Το Μάιο του 2009 η Αστυνομία ανακοίνωσε ότι ήταν ο ηθικός αυτουργός της δολοφονίας του 56χρονου Γιώργου Γούσιου, πρώην υπαλλήλου του υπουργείου Παιδείας και σεσημασμένου για απάτες, που σημειώθηκε στις 12 Σεπτεμβρίου 2008 έξω από μια καφετέρια στην Πεντέλη.
Δύο μήνες αργότερα το όνομα του Παναγιώτη Βλαστού φιγουράριζε πρώτο στην ογκώδη δικογραφία για την απαγωγή του εφοπλιστή Περικλή Παναγόπουλου. Το Δεκέμβριο του 2011 κατηγορήθηκε ότι οργάνωσε απόπειρα απόδρασης από τις φυλακές Κορυδαλλού, κρατώντας ένα 9άρι πιστόλι, ενώ στις 14 Φεβρουαρίου 2013 απέτυχε να «πετάξει» από τις φυλακές Τρικάλων με ελικόπτερο, πέφτοντας από την ανεμόσκαλα στην οποία είχε αρχίσει να σκαρφαλώνει, με αποτέλεσμα να τραυματιστεί σοβαρά.
Τον Σεπτέμβριο του 2014 προστέθηκε στο βαρύ φάκελό του άλλη μια καταδίκη σε κάθειρξη 25 ετών για συγκρότηση και διεύθυνση εγκληματικής οργάνωσης, ηθική αυτουργία σε εκβιάσεις και εκρήξεις, μετά από ακροαματική διαδικασία που κράτησε σχεδόν δέκα μήνες στην δικαστική αίθουσα των φυλακών Κορυδαλλού.
Η ολοκλήρωση της δίκης για την απαγωγή του Περικλή Παναγόπουλου και τη δολοφονία του Γιώργου Γούσιου τον βρήκε να δίνει μια υπόσχεση στον πρόεδρο του Πενταμελούς Εφετείου Πειραιά: «Δεν θα με ξαναδείτε στα δικαστήρια σας, εγώ έσβησα 20 χρόνια στη φυλακή…». Μόλις είχε ακούσει την ποινή του, που ήταν ισόβια και επιπλέον κάθειρξη 23 ετών.