Ο 34χρονος δημοσιογράφος από την Αιθιοπία, επιβάτης του “Boeing 747” της Ολυμπιακής Αεροπορίας που προσγειώθηκε τα ξημερώματα της 10ης Νοεμβρίου 1995 στο αεροδρόμιο του Ελληνικού, δεν ήθελε με κανέναν τρόπο να γυρίσει στην πατρίδα του. Κατάφερε με κόπο να ξεφύγει από το καθεστώς της Αντίς Αμπέμπα, το οποίο «ενοχλούσε» με τα δημοσιεύματά του και να φτάσει στην Αυστραλία για μια νέα ζωή, αλλά οι τοπικές αρχές τον συνέλαβαν για παράνομη είσοδο και τον έστειλαν πίσω στην Αθήνα, που ήταν ο τελευταίος του «σταθμός». Έπρεπε λοιπόν να βρει ένα τρόπο να αναστείλει την επιστροφή του στην Αιθιοπία, όπου τον περίμενε η φυλακή, ίσως και ο θάνατος. Η αεροπειρατεία ήταν η μόνη λύση. Μόνο που αυτή η αεροπειρατεία ήταν διαφορετική από τις άλλες!
Το “Boeing”, με 114 επιβάτες και 21 μέλη πληρώματος, πετούσε πάνω από τη Χίο, όταν ο κομψοντυμένος Αφρικανός σηκώθηκε από τη θέση του, κρατώντας το μαχαίρι από το σερβίτσιο, που με το ζόρι μπορεί να κόψει μαλακό τυρί! Με μια ξαφνική κίνηση άρπαξε από το λαιμό την 35χρονη αεροσυνοδό Σοφία Μαστέλλου. Το αίτημά του; Να τον περιμένουν δημοσιογράφοι και εκπρόσωπος του ΟHE στο αεροδρόμιο της Aθήνας, για να καταγγείλει το πολιτικό καθεστώς της πατρίδος του.
Παρά τον πανικό που επικράτησε για λίγα λεπτά, ο κυβερνήτης Μιχάλης Μπούσιος προσγείωσε με ασφάλεια το αεροπλάνο και το οδήγησε στον ειδικό διάδρομο στην πλευρά της λεωφόρου Αλίμου. Στον πύργο ελέγχου επικρατούσε «πυρετός», ενώ λίγο αργότερα έφταναν τα κανάλια. Ο αεροπειρατής βγήκε από το αεροσκάφος και στάθηκε μπροστά στην πόρτα, με «ασπίδα» την αεροσυνοδό, κρατώντας την σφιχτά από το λαιμό με το πλαστικό μαχαίρι κολλημένο στο λαρύγγι της. Μαζί με το τηλεοπτικό μπουλούκι «μπερδεύτηκαν» και δύο αστυνομικοί της Ασφάλειας.
Οι κάμερες άνοιξαν και ο αεροπειρατής αρχίζει να μιλάει: «Θέλω να μάθει ο κόσμος ότι η κυβέρνηση της Αιθιοπίας κρατά φυλακισμένους περισσότερους από 200 πολίτες και δημοσιογράφους, χωρίς κατηγορίες, για δύο και τρία χρόνια. Τους συλλαμβάνει χωρίς κανένα λόγο επειδή διαδηλώνουν. Όλοι λένε ή πιστεύουν ότι υπάρχει δημοκρατία στην Αιθιοπία. Δεν υπάρχει δημοκρατία στην Αιθιοπία. Η κυβέρνηση βάζει τους δικούς της στα γραφεία». Πριν προλάβει καλά – καλά να ολοκληρώσει την σκέψη του, οι δύο αστυνομικοί πετάχτηκαν μπροστά και τον άρπαξαν. Η «επιχείρηση» στέφθηκε με επιτυχία και η Σοφία Μαστέλου έπεσε στην αγκαλιά του συζύγου της, ο οποίος συμπτωματικά ήταν επιβάτης του αεροσκάφους!
Λίγο αργότερα, στα γραφεία της Ασφάλειας ο 34χρονος Μελάκου Μακέμπε ξετύλιγε το κουβάρι της περιπλάνησής του: «Eίμαι δημοσιογράφος και συνήθιζα να ασκώ κριτική στην κυβέρνηση. Κάποτε η Aστυνομία με συνέλαβε και με έστειλε φυλακή για έξι μήνες χωρίς επίσημη κατηγορία, χωρίς απολογία, χωρίς δίκη. Φοβήθηκα τα χειρότερα. Διέφυγα στην Kένια και από εκεί, με πλαστή βίζα, στο Λονδίνο. Eκεί αγόρασα με 900 λίρες πλαστό αγγλικό διαβατήριο. Aπό το Λονδίνο πέταξα μέσω Nάπολης και Aθήνας για την Aυστραλία. Με συνέλαβαν για παράνομη είσοδο στη χώρα και με καταδίκασαν σε φυλάκιση 5 μηνών. Μόλις αποφυλακίστηκα από τις φυλακές του Σίδνεϊ, με απέλασαν. Δεν θέλω να επιστρέψω στην Aιθιοπία. Mε περιμένει φυλακή και ίσως ο θάνατος. H γυναίκα μου μαζί με το παιδί μου έχουν διαφύγει στην Aμερική, χωρίς να γνωρίζω που ακριβώς».
Η Διεθνής Aμνηστία, με την οποία επικοινώνησε η δικηγόρος που ανέλαβε την υπόθεση του Αιθίοπα δημοσιογράφου, εξέδωσε ανακοίνωση, με την οποία έκανε έκκληση προς τις ελληνικές αρχές να μη τον εκδώσουν στη χώρα του. Το σκεπτικό ήταν ότι περισσότεροι από 100 δημοσιογράφοι είχαν συλληφθεί από το 1992, μετά την ψήφιση του νόμου για την «ελευθερία του τύπου» από την τοπική κυβέρνηση. Δύο από αυτούς «εξαφανίστηκαν» και αρκετοί καταδικάστηκαν σε φυλάκιση ή άλλες ποινές.
Στη δίκη του, που έγινε στις 5 Οκτωβρίου 1998, ο Αιθίοπας δημοσιογράφος έδειχνε ικανοποιημένος, αφού στο διάστημα που μεσολάβησε εξασφάλισε άδεια παραμονής στην Ελλάδα. «Ζητώ συγγνώμη από την ελληνική κυβέρνηση και το λαό. Είμαι χριστιανός ορθόδοξος, δεν θέλω να κάνω κακό σε άνθρωπο. Έχω ζητήσει συγνώμη από τη Σοφία Μαστέλλου», είπε απολογούμενος. Τελικά το Β’ Τριμελές Πλημμελειοδικείο καταδίκασε τον Αιθίοπα δημοσιογράφο σε ποινή φυλάκισης 6 μηνών κατά συγχώνευση, για τα αδικήματα της παράνομης κατακράτησης και της οπλοκατοχής. Παρά την πρόταση του εισαγγελέα να καταδικαστεί σύμφωνα με το κατηγορητήριο, επειδή «δεν υπήρχε λόγος να φοβηθεί από την επιστροφή στη χώρα του, ώστε να θέσει σε κίνδυνο τις ζωές άλλων», το δικαστήριο του αναγνώρισε τα ελαφρυντικά της ειλικρινούς μεταμέλειας και των μη ταπεινών ελατηρίων.
Αρκετά χρόνια αργότερα η Σοφία Μαστέλλου θα πει για την περιπέτειά της στο περιοδικό «Άλλη Πτήση» του Πολιτιστικού Κέντρου Εργαζομένων στην Ολυμπιακή Αεροπορία: «Όσο περνούσε η ώρα καταλάβαινα ότι δεν είχα να κάνω με κάποιο τρομοκράτη. Δεν φοβόμουν ότι ήθελε να μου κάνει κακό, περισσότερο με ανησυχούσε πώς θα τελείωνε αυτή η ιστορία, γιατί ποτέ δεν ξέρεις πώς θα καταλήξουν αυτές οι καταστάσεις. Προσπαθούσα να τον κρατήσω ήρεμο. Τον ρωτούσα για την οικογένειά του και για να τον συγκινήσω του είπα ότι είχα κι εγώ έναν γιο ενάμιση έτους. Βλέποντας και τις αντιδράσεις των άλλων μελών του πληρώματος, πίστευα ότι όλα θα πήγαιναν καλά».
Με τη στήριξη της ΕΣΗΕΑ και της δικηγόρου Χρύσας Σαλαβράκου, ο Αιθίοπας δημοσιογράφος παρέμεινε στην Ελλάδα. Άλλοτε σε δομές στήριξης αλλοδαπών, άλλοτε φιλοξενούμενος σε σπίτια συμπατριωτών του. Όμως δεν γνώριζε την ελληνική γλώσσα και δεν βρήκε δουλειά στο αντικείμενό του. Απασχολήθηκε σε διάφορα επαγγγέλματα, αλλά η επιβίωση ήταν δύσκολη. Ζήτησε την παρέμβαση του ΟΗΕ και μερικά χρόνια αργότερα βρέθηκε στην Ελβετία.
