Ο Κώστας Τσαντσαρίδης και η ομάδα του ήταν οι απόλυτοι κυρίαρχοι της νύχτας στον Πειραιά. Όπως έλεγε η Αστυνομία, παράλληλα με την «προστασία» καταστημάτων, έκαναν «χρυσές δουλειές», στέλνοντας μπράβους να εισπράττουν εκβιαστικά, με τις δικές τους άγριες μεθόδους, επιταγές, γραμμάτια και άλλα χρέη για λογαριασμό πελατών τους.
Όμως, οι άνθρωποι αυτοί ζουν ακροβατώντας πάνω σε ένα σχοινί, γνωρίζοντας πως κάποια στιγμή θα σπάσει. Πριν από τα σαράντα τους χρόνια θεωρούνται «τελειωμένοι». Και ιδιαίτερα τυχεροί εάν ζουν. Πάντα θα υπάρχει μια αφορμή, ένα κίνητρο, μια διαμάχη για ένα μαγαζί, προκειμένου κάποιος να τους βγάλει απ’ τη μέση.
Ο 35χρονος Πειραιώτης έπεσε νεκρός στις 20 Νοεμβρίου 2003 με καταιγισμό πυρών, έξω από το σπίτι του στην Καλλίπολη και η δολοφονία του άνοιξε τον «ασκό του Αιόλου» στο λιμάνι. Η ομάδα που λυμαινόταν τη νύχτα είχε σπάσει στα δύο και η «μάχη» μετρούσε τον πρώτο νεκρό…
Ήταν λίγο πριν από τις 3 τα ξημερώματα όταν οι κάτοικοι της οδού Ήβης αναστατώθηκαν από αλλεπάλληλους πυροβολισμούς. Όταν βγήκαν από τα σπίτια τους είδαν τον γείτονά τους Κώστα Τσαντσαρίδη αιμόφυρτο στο κάθισμα του αυτοκινήτου του, το οποίο προσπαθούσε να παρκάρει. Δύο νεαροί, που επέβαιναν σε μια μοτοσικλέτα μεγάλου κυβισμού, «πλεύρισαν» το αυτοκίνητό του και μέσα σε δευτερόλεπτα άδειασαν τα πιστόλια τους στο κορμί του 35χρονου άνδρα.
Άρχισαν να τον πυροβολούν από την πλευρά του συνοδηγού, κατέβηκαν σχηματίζοντας κλοιό και τον αποτελείωσαν με πυρά εξ επαφής. Όταν έφτασαν τα πρώτα περιπολικά οι δολοφόνοι ήταν ήδη μακριά και ο Τσαντσαρίδης νεκρός πάνω στο τιμόνι…
Μπλεγμένος στον κόσμο της νύχτας από τα 28 του χρόνια, όταν συνελήφθη για πρώτη φορά, για απόπειρα ληστείας και ανθρωποκτονίας σε βάρος επιχειρηματία στη Νίκαια, έπεσε θύμα των κυκλωμάτων της νύχτας που ο ίδιος διηύθυνε. Τον Σεπτέμβριο του 2000 έπεσε και πάλι στα χέρια της Αστυνομίας, για εκβίαση ενός 40χρονου πτηνοτρόφου από τα Μέγαρα και πάνω του βρέθηκαν έξι εκατομμύρια δραχμές σε προσημειωμένα χαρτονομίσματα.
Η ιστορία ξεκίνησε από οικονομικές δοσοληψίες με ακάλυπτες επιταγές ύψους 17 εκατομμυρίων δραχμών. Ο πτηνοτρόφος αδυνατούσε να ανταποκριθεί στις οικονομικές του υποχρεώσεις και ο επιχειρηματίας με τον οποίο είχε τις συναλλαγές άρχισε τις απειλές. Το μήνυμα ήταν σαφές και ο πτηνοτρόφος κατάλαβε ότι κινδύνευε. Τρομοκρατημένος ήρθε σε επαφή μαζί του και συμφώνησαν για την τμηματική καταβολή του ποσού. Η περιπέτειά του, όμως, δεν τελείωσε εκεί.
Εκτός από την οικονομική αφαίμαξη που υπέστη, έπεσε θύμα ξυλοδαρμών από τη συμμορία, που τον πίεζε ασφυκτικά και του ζητούσε όλο και περισσότερα. Την άρνησή του να ενδώσει την πλήρωσε πολύ ακριβά. Λίγες ημέρες αργότερα τον ξυλοκόπησαν άγρια σε μια καφετέρια. Με την απειλή όπλου απαίτησαν να καταβάλει τα χρήματα που ζητούσαν και του είπαν ότι εάν δεν συμμορφωνόταν, θα τον πυροβολούσαν στα γόνατα και θα τον άφηναν ανάπηρο. Αυτή ήταν η πρώτη προειδοποίηση.
Ο επόμενος ξυλοδαρμός τον έστειλε στο νοσοκομείο. Ενώ βρισκόταν στη λαϊκή αγορά, του επιτέθηκαν και τον κτύπησαν ανελέητα. Βαριά τραυματισμένος από τα χτυπήματα παρέμεινε για αρκετές ημέρες στο νοσοκομείο. Ο φόβος τον είχε κυριεύσει, όμως παρά τον ξυλοδαρμό δεν έκανε καταγγελία στην Αστυνομία. Μετά την έξοδό του από το νοσοκομείο οι ασφυκτικές πιέσεις συνεχίστηκαν για μήνες, μέχρι που ένας τυχαίος έλεγχος οδήγησε στην εξάρθρωση της συμμορίας και στην αποκάλυψη της υπόθεσης εκβιασμού.
Ο Κώστας Τσαντσαρίδης προφυλακίστηκε, αλλά βγήκε σύντομα με εγγύηση. Η δολοφονία στο Κερατσίνι ενός δικού του ανθρώπου, του 30χρονου Αλβανού Ανδρέα Ντούνη, στάθηκε αφορμή να τα «σπάσει» με τον άλλοτε συνεργάτη του, τον οποίο θεώρησε υπεύθυνο. Του έστειλε «μήνυμα» με τέσσερις σφαίρες από δύο «δικούς» του στο Λουτράκι, όμως το επόμενο θύμα του «πολέμου» θα ήταν ο ίδιος…
Η δολοφονία του “κυρίαρχου” του Πειραιά είχε συνέχεια στις 3 Μαρτίου 2006, όταν δολοφονήθηκε με τέσσερις σφαίρες στο κεφάλι ο Αλβανός Αλεξάντερ Σιμόνε μέσα σε αυτοκίνητο, σε πάροδο της οδού Αυλώνος στον Κολωνό. Για ξεκαθάρισμα λογαριασμών έκανε λόγο από την πρώτη στιγμή η Ασφάλεια, καθώς το θύμα ήταν μέλος της ομάδας του Τσαντσαρίδη.
Ο άνθρωπος που συνελήφθη στα ελληνοβουλγαρικά σύνορα ως φυσικός αυτουργός της δολοφονίας Ντούνη, ο 28χρονος Αριστοτέλης Γιάγιας, ήταν το επόμενο θύμα, με «παράπλευρη απώλεια» το φίλο του Βασίλη Νασιπιάν. Τα ξημερώματα της 27ης Ιανουαρίου 2007 έβγαιναν από πατσατζίδικο της λεωφόρου Γρηγορίου Λαμπράκη 45 στη Νίκαια, όταν εμφανίστηκαν μπροστά τους άγνωστοι οπλοφόροι, που τους πυροβόλησαν εν ψυχρώ.
Ο κύκλος αίματος συνεχίστηκε στην Καλλίπολη, λίγες εκατοντάδες μέτρα από το σπίτι του Κώστα Τσαντσαρίδη. Την ώρα που άνοιγε την καφετέρια που διατηρούσε, στη συμβολή των οδών Σοφοκλέους και Σαλαμινομάχων δολοφονήθηκε ο 37χρονος Γιώργος Αυτιάς, στις 28 Ιουνίου 2007. Την ίδια τύχη είχε σχεδόν δύο χρόνια αργότερα και η 29χρονη σύζυγός του, Μαρία Καφιέρη, έξω από ζαχαροπλαστείο στην οδό Παλαμηδίου στα Μανιάτικα. Για πρώτη φορά το καθεστώς των μπράβων έβαζε στο στόχαστρό του γυναίκα…
