Το καλοκαίρι του 2007 άνθρωποι και μηχανές λειτουργούσαν επί μήνες στα όριά τους, καθώς η χώρα μας δοκιμαζόταν από αλλεπάλληλες πυρκαγιές που κατέστρεψαν δάση και κόστισαν δεκάδες ζωές. Από τα τέλη Ιουνίου, όταν η Πάρνηθα παραδόθηκε στις φλόγες, έως τα τέλη Αυγούστου και την τραγωδία της Ηλείας, η Ελλάδα καιγόταν από άκρη σε άκρη και η μία τραγωδία διαδεχόταν την άλλη.
Ήδη είχαν γίνει στάχτη 54.000 στρέμματα στον πνεύμονα της Πάρνηθας από την πυρκαγιά που ξεκίνησε από τα Δερβενοχώρια και έφτασε στην κορυφογραμμή κοντά στο καζίνο, ενώ τρεις συμβασιούχοι δασοπυροσβέστες είχαν χάσει τη ζωή τους κατά τη διάρκεια κατάσβεσης πυρκαγιάς στο Δοξαρό Ρεθύμνου. Στις 23 Ιουλίου 2007 ήταν η σειρά της Πολεμικής Αεροπορία να θρηνήσει θύματα, καθώς ένα πυροσβεστικό αεροσκάφος CL-415 συνετρίβη στα Στύρα Ευβοίας, συμπαρασύροντας στο θάνατο τους δύο χειριστές του.
Πολλοί χαρακτήρισαν «αναμενόμενη» την τραγωδία, λόγω υπερκόπωσης των χειριστών των πυροσβεστικών αεροσκαφών, που έδιναν επί εβδομάδες τη μάχη με τις φλόγες, με το «στροφόμετρο» του οργανισμού στο «κόκκινο». Πάλευαν στα όρια της ταχύτητας, των κανόνων της αεροδυναμικής, του ύψους, στα όρια των ανθρώπινων δυνάμεων και δυνατοτήτων.
Οι δύο πιλότοι ανήκαν στη 383 Μοίρα με έδρα τη Θεσσαλονίκη, αλλά στάθμευαν στο αεροδρόμιο της Ελευσίνας, καθώς Στερεά Ελλάδα και Πελοπόννησος είχαν μεγάλη ανάγκη για εναέρια μέσα. Ο 34χρονος σμηναγός Δημήτρης Στοϊλίδης και ο 28χρονος υποσμηναγός Γιάννης Χατζούδης απογειώθηκαν λίγο μετά τη 1 το μεσημέρι για να συνδράμουν τις επίγειες δυνάμεις που επιχειρούσαν κοντά στα Στύρα στη νότια Εύβοια. Η φωτιά κατευθυνόταν προς την περιοχή του Πολυπόταμου, πλησιάζοντας τα πρώτα σπίτια. Λίγο πριν από τις 4 το απόγευμα έκαναν άλλη μια χαμηλή πτήση και ρίψη νερού πάνω από το πύρινο μέτωπο. Όμως το αεροσκάφος δεν ξαναπήρε ύψος και συνετρίβη σε μια πλαγιά. Οι δύο χειριστές ανασύρθηκαν λίγο αργότερα νεκροί από άνδρες της ΕΜΑΚ.
Ο σμηναγός Στοϊλίδης ήταν παντρεμένος και πατέρας δίδυμων αγοριών τριών ετών. Είχε 1.415 ώρες πτήσης, εκ των οποίων οι 970 ώρες στα CL-415. Ο υποσμηναγός Χατζούδης είχε 784 ώρες πτήσης, εκ των οποίων οι 146 στο συγκεκριμένο τύπο πυροσβεστικού αεροσκάφους. Το “Canadair” που συνετρίβη στην Εύβοια είχε κατασκευαστεί το 2001. Ήταν το δέκατο και τελευταίο τύπου CL-415 που παρελήφθη από την Πολεμική Αεροπορία, το Μάρτιο του 2004 και είχε συμπληρώσει περίπου 1.400 ώρες πτήσης. Στο μοιραίο αεροσκάφος επρόκειτο να επιβιβαστεί και ένας ιπτάμενος μηχανικός. Όμως την τελευταία στιγμή κλήθηκε να συντηρήσει ένα άλλο που παρέμενε καθηλωμένο κι έτσι δεν ακολούθησε την αποστολή. Ο διοικητής των πυροσβεστικών υπηρεσιών Ευβοίας Διονύσης Βορίσης, που έσπευδε στα Στύρα για να συντονίσει τις προσπάθειες κατάσβεσης της πυρκαγιάς, τραυματίστηκε ελαφρά στον αυχένα, όταν το υπηρεσιακό τζιπ στο οποίο επέβαινε ενεπλάκη σε τροχαίο ατύχημα.
Ο πρωθυπουργός Κώστας Καραμανλής βρισκόταν στο Σεράγεβο όταν πληροφορήθηκε για το δυστύχημα και επικοινώνησε με τους υπουργούς Εθνικής Άμυνας Βαγγέλη Μεϊμαράκη, Εσωτερικών Προκόπη Παυλόπουλο και Δημόσιας Τάξης Βύρωνα Πολύδωρα. Στη συνέχεια, εξέφρασε την οδύνη όλων των Ελλήνων, για την τραγική απώλεια των δύο πιλότων της Πολεμικής Αεροπορίας, που έπεσαν κάνοντας το καθήκον τους, με ηρωισμό και αυτοθυσία. Με εντολή του αρχηγού ΓΕΑ κηρύχθηκε διήμερο πένθος στην Πολεμική Αεροπορία.
Το δυστύχημα στα Στύρα «δίπλωσε» απότομα τα «φτερά» των πιλότων, που έδιναν τα πάντα στις ακατάπαυστες μάχες με τις φλόγες. Τις επόμενες ημέρες θα χρειαζόταν και πάλι να υπερβάλουν εαυτόν για να σώσουν ζωές και περιουσίες, στην ορεινή Αιγιάλεια, τον Ταΰγετο, την κεντρική Εύβοια, τη Μάνη και την Ηλεία, το καταστροφικότερο έως τότε καλοκαίρι…
Οι εμπειρογνώμονες που όρισε το ΓΕΑ απέδωσαν την πτώση του αεροσκάφους στον συνδυασμό της πολύ χαμηλής πτήσης μέσα σε καπνούς και στα ισχυρά ρεύματα που αναπτύσσονται από την μετακίνηση των ιδιαίτερα θερμών μαζών, παράγοντες που προκάλεσαν απώλεια στήριξης.
Ήταν το πρώτο από τα «καινούργια» CL-415 που έπεφτε κατά τη διάρκεια επιχείρησης κατάσβεσης πυρκαγιάς. Είχαν καταγραφεί άλλα τέσσερα δυστυχήματα με τα παλαιότερου τύπου CL-215, που στοίχισαν τη ζωή σε εννιά αξιωματικούς της Πολεμικής Αεροπορίας. Στις 26 Μαΐου 1977 σκοτώθηκαν στα Ίσθμια Κορινθίας ο 38χρονος επισμηναγός Μιχαήλ Ζιώγας και οι ανθυποσμηναγοί Νικόλαος Γεωργίου 25 και Χαράλαμπος Λιάσκος 24 χρόνων. Στις 9 Μαρτίου 1984 στο αεροδρόμιο της Ελευσίνας έχασαν τη ζωή τους ο 52χρονος σμήναρχος Χαράλαμπος Σκαμαγκούλης και ο 30χρονος σμηναγός Ιωάννης Επιτροπάκης. Στις 22 Αυγούστου 1993 στην Άνω Ροδινή Αχαΐας βρήκαν το θάνατο ο σμηναγός Στυλιανός Κελετσέκης και ο ανθυποσμηναγός Κωνσταντίνος Παλαμιώτης. Και στις 15 Ιουλίου 2000 στην Αργαλαστή του Πηλίου σκοτώθηκαν ο 41χρονος επισμηναγός Ιωάννης Μυλωνάς και ο 25χρονος ανθυποσμηναγός Ιωάννης Καρασάββας. Τον μακρύ κατάλογο των πεσόντων της Πολεμικής Αεροπορίας συμπληρώνουν άλλοι τρεις αξιωματικοί που θυσιάστηκαν στο καθήκον με τα ακόμη παλαιότερα αεροσκάφη τύπου “PZL”.
