Eίσαι μπροστά στο έγκλημα. Eπεμβαίνεις ή όχι; Στο ερώτημα αυτό ο 53χρονος οδηγός ταξί Δημήτρης Μίχας από την Πάρο είχε απάντηση. Δεν ήταν η αγάπη προς τον πλησίον του -άλλωστε για τα ασφαλισμένα χρήματα μιας ιδιωτικής τράπεζας μιλάμε- αλλά ένα αίσθημα πολύ πιο ευρύ, ένα ένστικτο ανθρώπινης κοινωνικότητας, που τον έσπρωξε πάνω στους ληστές της Νάουσας εκείνο το πρωί. Ένα ένστικτο, που το πλήρωσε με τη ζωή του…
Ήταν 10 Αυγούστου 2012. Η Νάουσα της Πάρου «βούλιαζε» από τον τουρισμό, όταν τρεις άγνωστοι, που φορούσαν καπέλα, πρόσθετα υπογένεια και γυαλιά ηλίου, εισέβαλαν λίγο μετά τις 8 το πρωί στο υποκατάστημα της Alpha Bank και με την απειλή όπλων ακινητοποίησαν υπαλλήλους και πελάτες. «Εμείς κλέβουμε μόνο τα ταμεία, όχι τον κόσμο», είπε ένας από τους ληστές σε μια ηλικιωμένη πελάτισσα που βρήκε την… ώρα να τους νουθετήσει! Άρπαξαν περίπου 60.000 ευρώ και βγήκαν τρέχοντας από την τράπεζα.
«Έμοιαζαν με τουρίστες. Με κανονική διάπλαση, όχι φουσκωτοί», περιέγραψε ένας αυτόπτης μάρτυρας. «Φαίνονταν ηλικίας περίπου 30 ετών. Πήγαν να βγουν από την μάντρα που περιβάλλει την παλιά πόλη της Νάουσας, όπου βρίσκεται η πιάτσα ταξί. Εκεί ο συνάδελφος μου, ο Δημήτρης Μίχας, τράβηξε από το χέρι έναν απ΄ αυτούς και τότε ένας συνεργός του, χωρίς να πει τίποτα, γύρισε και τον πυροβόλησε. Μετά κατευθύνθηκαν προς το αυτοκίνητο τους, που βρισκόταν δίπλα από το μικρό ποταμάκι. Εκεί πυροβόλησαν και τον ιδιοκτήτη ενός φούρνου, που προσπάθησε να τους εμποδίσει, χωρίς ευτυχώς να τον τραυματίσουν. Κρατούσαν ασημένια πιστόλια 45άρια ή 9άρια».
Ο 53χρονος οδηγός ταξί, που ήταν γαμπρός της Βίκυς Μοσχολιού, έπεσε νεκρός. Είχε δεχθεί τέσσερις σφαίρες στο στήθος, στην κοιλιά και το λαιμό. Μόλις είχε τελειώσει τη νυχτερινή του βάρδια και έπινε καφέ με μια φίλη του, στη Νάουσα της Πάρου, όταν κάποια στιγμή σηκώθηκε και κατευθύνθηκε προς το περίπτερο για να αγοράσει τσιγάρα. Και τότε τα βήματά του διασταυρώθηκαν με αυτά των αδίστακτων κακοποιών…
Πυροβολώντας στον αέρα οι ληστές επιβιβάστηκαν με τον τέταρτο συνεργό τους, που ήταν ο «τσιλιαδόρος», σε ένα σκουρόχρωμο “Opel Corsa” με φιμέ τζάμια, που είχαν κλέψει από την Αθήνα. Πυρπόλησαν το αυτοκίνητο στον Αμπελά της Πάρου για να εξαφανίσουν κάθε ίχνος τους και διέφυγαν, πιθανότατα με φουσκωτό, στη Νάξο. Οι έρευνες σε ξηρά και θάλασσα, από αξιωματικούς που έφτασαν από τη Σύρο και την Αθήνα, δεν έφεραν αποτέλεσμα.
Μία εβδομάδα αργότερα η Αστυνομία ανακοίνωσε ότι ένας από τους ληστές ήταν ο Αναστάσιος Θεοφίλου 20 χρόνων από τη Θεσσαλονίκη, απόφοιτος της Θεολογικής Σχολής Αθηνών, ο οποίος έφυγε από την Πάρο τέσσερις ημέρες μετά τη ληστεία και έμενε σε ξενοδοχείο στον Κεραμικό, όπου συνελήφθη. Έδωσε μάλιστα στη δημοσιότητα φωτογραφίες του δράστη, αλλά και κάποια στοπ καρέ από την ληστεία. Γενετικό του υλικό βρέθηκε, όπως διέρρευσε από την Αντιτρομοκρατική Υπηρεσία, σε ένα καπέλο που είχε πέσει κατά τη διαφυγή των ληστών και βρέθηκε σε μικρή απόσταση από την τράπεζα.
Ο Θεοφίλου είχε προσαχθεί το Δεκέμβρη του 2010 στην Ασφάλεια Αγρινίου, όταν εντοπίστηκε κοντά σε διαμέρισμα – γιάφκα της οργάνωσης «Συνωμοσία Πυρήνων της Φωτιάς». Όμως, δεν προέκυψαν επαρκή στοιχεία σε βάρος του και αφέθηκε ελεύθερος. Μετά τη σύλληψή του στην Αθήνα οδηγήθηκε στον εισαγγελέα με βαριές κατηγορίες, που περιελάμβαναν τόσο το κοινό έγκλημα, όσο και την τρομοκρατία. Ο ίδιος υποστήριξε ότι την ημέρα της ληστείας βρισκόταν στην πρωτεύουσα και αρνήθηκε ότι ανήκει στη «Συνωμοσία Πυρήνων της Φωτιάς». Μετά την απολογία του στον ανακριτή κρίθηκε προφυλακιστέος.
Η δίκη του Τάσου Θεοφίλου άρχισε το Νοέμβριο του 2013 στο Τριμελές Εφετείο Αθηνών και διήρκεσε δυόμισι μήνες. «Η “Συνωμοσία Πυρήνων της Φωτιάς” είναι αναρχομηδενιστική οργάνωση, η οποία δεν πιστεύει στο όραμα της κοινωνικής απελευθέρωσης, κάτι στο οποίο πιστεύω εγώ ως αναρχοκομμουνιστής», είπε στην απολογία του. Το δικαστήριο τον έκρινε ένοχο για ληστεία και συνέργεια σε ανθρωποκτονία, ενώ τον αθώωσε από την κατηγορία της συμμετοχής στην τρομοκρατική οργάνωση και του επέβαλε ποινή κάθειρξης 25 ετών. Οι συνήγοροι υπεράσπισης σχολίασαν πως η ποινή του «είναι σαν καταδίκη για τρομοκρατία…».
Το Μάιο του 2017 η υπόθεση έφτασε στο Πενταμελές Εφετείο Αθηνών. Ο κατηγορούμενος θα έπρεπε να λογοδοτήσει και πάλι για συμμετοχή σε τρομοκρατική οργάνωση, καθώς κατά της αθωωτικής πρωτοβάθμιας απόφασης είχε ασκηθεί έφεση υπέρ του νόμου. «Η μόνη φορά που βρέθηκα κοντά σε όπλο, ήταν όταν μου το έβαλαν στον κρόταφο κατά την σύλληψή μου», είπε στην απολογία του και επανέλαβε ότι διώκεται επειδή είναι αναρχικός: «Δεν διέπραξα κανένα από τα αδικήματα που με κατηγορούν. Διέπραξα ένα αδίκημα το οποίο περικλείει όλα τα αδικήματα: στον ταξικό πόλεμο πήρα θέση με τους αδικημένους, είμαι αναρχικός».
Το δικαστήριο έκρινε αθώο τον Τάσο Θεοφίλου. Οι συνήγοροί του, Κώστας Παπαδάκης, Άννυ Παπαρούσσου και Σπύρος Φυτράκης, μίλησαν για «νίκη του νομικού πολιτισμού μέσα σε μία γκρίζα πολιτική συγκυρία, που απαλλάσσει συστηματικά τους κατασταλτικούς μηχανισμούς από κάθε αναστολή να αυθαιρετούν» και συνεχάρησαν τα μέλη του δικαστηρίου που «αντιστάθηκαν στις πιέσεις των μηχανισμών και απένειμαν δικαιοσύνη». Αντιθέτως οι συγγενείς του Δημήτρη Μίχα εξέφρασαν την οργή τους για την αθωωτική απόφαση. «Πρόκειται για μια απόφαση ντροπής, μια πλήρης βεβήλωση της μνήμης του», δήλωσε η αδελφή του.
Τον Αύγουστο του 2018 η νέα αναίρεση που άσκησε ο αντεισαγγελέας του Αρείου Πάγου απορρίφθηκε και ο νεαρός αναρχικός ήταν πλέον οριστικά και αμετάκλητα αθώος. Μάλιστα το Πενταμελές Εφετείο Αθηνών του επιδίκασε αποζημίωση ύψους 36.000 ευρώ για τους 59 μήνες που παρέμεινε στη φυλακή.
