«Το βράδυ της 6ης Δεκέμβρη 2019 επιτεθήκαμε συντονισμένα σε 30 κρατικούς και καπιταλιστικούς στόχους σε 13 διαφορετικές γειτονιές της πόλης μας» αναφέρεται σε ανάρτηση στο indymedia, η οποία συνοδεύεται από το παρακάτω κείμενο:
«“Όταν μπορούμε να επιτεθούμε, πρέπει να δείχνουμε ανήμποροι. Όταν χρησιμοποιούμε τις δυνάμεις μας, πρέπει να δείχνουμε αδρανείς. Όταν είμαστε κοντά, πρέπει να κάνουμε τον εχθρό να πιστεύει ότι είμαστε μακριά. Όταν είμαστε μακριά πρέπει να τον κάνουμε να πιστεύει ότι είμαστε κοντά. Ρίχνε δολώματα για να παραπλανείς τον εχθρό. Προσποιήσου αταξία και τσάκισέ τον. Αν έχει ανώτερες δυνάμει, απόφυγέ τον. Αν είναι ευερέθιστος, προσπάθησε να τον ερεθίσεις. Να υποκρίνεσαι ότι είσαι αδύναμος, ωστέ να γίνεται αλαζόνας. Αν ξεκουράζεται, μην τον αφήνεις σε ησυχία. Αν οι δυνάμεις του είναι ενωμένες, διέσπειρέ τες. Κάνε επίθεση όταν είναι απροετοίμαστος. Να εμφανίζεσαι εκεί που δεν σε περιμένει.”
Σουν Τζου
11 χρόνια από το βράδυ που καθόρισε (έτσι ή αλλιώς) μια ολόκληρη γενιά, όπου ο καθένας έπρεπε να πάρει θέση σε μία πόλη που δεν κοιμόταν, 11 χρόνια από τότε που πιστέψαμε πως όλα είναι δυνατά όταν η ΛΥΣΣΑ προχωράει μαζί με την ΣΥΝΕΙΔΗΣΗ …
11 χρόνια μετά κρατάμε γερά το κόκκινο νήμα μιάς εξέγερσης η φλόγα της δε λέει να σβήσει. Που δε λέει να σβήσει παρά το βάρος των αντιεξεγερτικών πολιτικών, που επιβλήθηκαν με καθολική ισχύ, τα πρώτα χρόνια μετά την εξέγερση του Δεκέμβρη. Που δεν έσβησε μέσα στην εξαθλίωση και το κοινωνικό τσαλαπάτημα των χρόνων της “κρίσης”. Που δεν έσβησε ούτε στα χρόνια που το “συριζαϊκο καρότο” επιχειρούσε να ενσωματώσει και να υποτάξει αποτελεσματικότερα από το κατασταλτικό μαστίγιο.
Η φλόγα της εξέγερσης παραμένει αναμμένη μέσα στις νέες συνθήκες μάχης που έχουμε μπρος μας. Συνθήκες άμυνας των απειλούμενων δομών αγώνα. Συνθήκες αντεπίθεσης απέναντι στην καθεστωτική επίθεση που δέχεται η τάξη μας. Αντεπίθεση που πρέπει να δομείται σε κάθε χώρο δουλειάς, σε κάθε γειτονιά.
Η “μάχη των Εξαρχείων” δεν είναι παρά ένας συμβολισμός, τόσο για την εξουσία όσο και για τον κόσμο του αγώνα. Αλλού στοχεύουν τα think tanks με την “αντι-ανομία” ρητορική τους : στο σπάσιμο των κοινωνικών αντιστάσεων, στην εξάπλωση του φόβου και την υποταγής. Και από την άλλη τα δικά μας “Εξάρχεια” είναι οι εστίες αντίστασης στο κοινωνικό πεδίο.
Αυτό μας δίδαξε ο Δεκέμβρης. Ότι η εξέγερση παίρνει οξυγόνο μέσα από τη διάχυσή της. Και ξέρουμε πως σε αυτό θα κριθούν οι μάχες που δίνονται, οι μάχες που έρχονται.
Το “μπαλάκι” θα πεταχτεί πίσω, κάνοντας “Εξάρχεια” όλη την πόλη. Διαχέοντας την αντίσταση. Χτυπώντας την “παντοδυναμία” τους εκεί (και όταν) το περιμένουν το λιγότερο. Επιστρέφοντας τον φόβο !
Δεν είπαμε ακόμα την τελευταία λέξη κι αυτή η νύχτα ήταν του Αλέξη!
Το βράδυ της 6ης Δεκέμβρη 2019 επιτεθήκαμε συντονισμένα σε 30 κρατικούς και καπιταλιστικούς στόχους σε 13 διαφορετικές γειτονιές της πόλης μας:
- Τράπεζα Eurobank και Σκλαβενίτης, οδός Πανόρμου, Αμπελόκηποι
- Τράπεζα Πειραιώς, οδός Κερκύρας, Κυψέλη
- Τράπεζα Eurobank, οδός Δυρραχίου, Σεπόλια
- ΑΤΜ Εθνική και My Market, οδός Γ.Παπανδρέου, Ζωγράφου
- Εθνική Τράπεζα και ΑΒ Βασιλόπουλος, λεωφόρος Ειρήνης, Πεύκη
- 2 ΑΤΜ τράπεζας Πειραιώς, λεωφόρος Πεντέλης, Βριλήσια
- Τράπεζα Πειραιώς, Hondos Centrer, Berska, Man/Maneti και Boss, οδός Αγ.Ιωάννου, Αγία Παρασκευή
- Λέσχη Απόστρατων Αξιωματικών, Χολαργός
- ΕΥΔΑΠ, ΑΒ Βασιλόπουλος, Σκλαβενίτης, ΟΠΑΠ και Goodys, λεωφόρος Θηβών, Ίλιον
- Κωτσόβολος, λεωφόρος Βουλιαγμένης, Ηλιούπολη
- Εθνική Τράπεζα, οδός Αγίου Δημητρίου, Μπραχάμι
- LIDL και JYSK, οδός Ιασωνίδου, Ελληνικό
- Τράπεζα Πειραιώς, Marks n’ Spencer, Σκλαβενίτης, 2 εταιρίες Security και ένα όχημα Security, λεωφόρος Βουλιαγμένης, Γλυφάδα».
