Η μέρα ετοιμαζόταν να γλυκοχαράξει… Η βάρκα με τους μετανάστες πάλευε να κρατηθεί στην επιφάνεια. Εδώ και ώρα είχαν αφήσει πίσω τους τα παράλια της Τουρκίας και έπλεαν προς την Λέσβο.
«Εκεί θα σας περιμένουν…» τους είχε πει ο δουλέμπορος. Ο Hamza από την Συρία κρατούσε σφιχτά ένα κινητό τηλέφωνο και περίμενε την κατάλληλη στιγμή για να καλέσει τον αποθηκευμένο αριθμό που του είχαν δώσει. Όταν πήρε, μια αντρική φωνή του απάντησε. «Όχι ακόμα, είσαι στην Τουρκία, θέλεις λίγο ακόμα» του είπε και έκλεισε το τηλέφωνο. Είκοσι λεπτά μετά ο νεαρός έστειλε ένα μήνυμα. «Τώρα, που είμαστε; Φτάσαμε στην Ελλάδα;» ρώτησε. Ακολούθησαν μερικά δευτερόλεπτα σιωπής και η απάντηση που στάλθηκε από ένα δωμάτιο κάπου στην Κεντρική Ευρώπη, έγραφε: «Ναι, είστε σε ελληνικά νερά».
Το τηλέφωνο έκλεισε και ο νεαρός Hamza κάλεσε το «112», τον Ευρωπαϊκό αριθμό κλήσης έκτακτης ανάγκης για να εντοπιστεί το στίγμα του και να σπεύσει το Ελληνικό Λιμενικό να τους βοηθήσει. Η βάρκα δεν θα άντεχε και πολύ ακόμα.
Αυτό το τηλεφώνημα, και μερικά άλλα, που έγιναν μεσοπέλαγα είτε προς την ηπειρωτική Ελλάδα είτε προς κάποιες Ευρωπαϊκές χώρες ήταν μια από τις «άκρες του νήματος» που έπιασαν τα στελέχη έξι υπηρεσιών και δούλεψαν μέχρι να σχηματίσουν δικογραφία για 33 μέλη ΜΚΟ και 2 ακόμα αλλοδαπών, σύμφωνα με τις πληροφορίες του astinomiko.gr.
«Ενώ κάποιος θα περίμενε ότι οι δουλέμποροι θα είχαν τους δικούς τους ανθρώπους στη Λέσβο, οι πρόσφυγες και οι μετανάστες επικοινωνούσαν μέσω διαδικτυακών εφαρμογών με μέλη των τεσσάρων ΜΚΟ που ήταν σε κάποια ευρωπαϊκή πρωτεύουσα και μπορούσαν να δουν αν το πλοίο που τους μετέφερε έπλεε σε ελληνικά ύδατα. Στη συνέχεια, καλούσαν το «112» και δήλωναν ότι κινδυνεύουν. Εμείς ήμασταν υποχρεωμένοι να ξεκινήσουμε επιχείρηση διάσωσης» λέει ένα από τα στελέχη των ελληνικών διωκτικών αρχών που πήραν μέρος στην επιχείρηση. Όμως οι εκπλήξεις στην υπόθεση, που κράτησε περισσότερο από τέσσερις μήνες και πήραν μέρος περίπου πενήντα στελέχη από την Ε.Υ.Π., την Αντιτρομοκρατική Υπηρεσία, την Διεύθυνση Διαχείρισης και Ανάλυσης Πληροφοριών, Αλλοδαπών Αττικής, Εγκληματολογικών Ερευνών και της Υποδιεύθυνσης Ασφαλείας Μυτιλήνης, δεν είχαν τελειώσει.
«Καθώς προχωρούσαμε, βλέπαμε ότι οι συνεννοήσεις γίνονταν μέσω διαδικτυακών εφαρμογών και ομάδων που ενημερώνονταν άμεσα για την ημέρα και την ώρα που έπρεπε να φύγουν αλλά και που θα κατέληγαν», λέει αξιωματικός που συμμετείχε στην επιχείρηση.
Στη συνέχεια όμως τα μέλη των τεσσάρων ΜΚΟ έδειχναν να μην ασχολούνται τόσο πολύ με τις συνθήκες διαβίωσης και ένταξης των μεταναστών. «Συμφωνεί ή διαφωνεί κάποιος με την δράση των ΜΚΟ στη Λέσβο, κανείς δεν μπορεί να υποστηρίξει ότι δεν ήταν στο πιο «καυτό» σημείο του νησιού, που ήταν η Μόρια. Η έρευνα μας έδειξε ότι τα μέλη των συγκεκριμένων τεσσάρων ΜΚΟ δεν πήγαιναν και πολύ συχνά εκεί. Αυτό ήταν κάτι που μας προκάλεσε εντύπωση» λέει στο astinomiko.gr αξιωματικός που ασχολήθηκε από την πρώτη στιγμή με την υπόθεση.
Σύμφωνα με την ελληνική αστυνομία, οι τέσσερις ΜΚΟ πέτυχαν τον σκοπό τους πέντε φορές ενώ άλλες 27 αποπειράθηκαν να φέρουν πρόσφυγες και μετανάστες με αυτόν τον τρόπο. Μέχρι αυτή την ώρα, όλα τα άτομα που περιλαμβάνονται στην δικογραφία έχουν ταυτοποιηθεί και αναζητούνται είτε στη Λέσβο είτε στην ηπειρωτική Ελλάδα είτε στην Ευρώπη.
