Οικονομικά προβλήματα αντιμετωπίζει ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας (ΠΟΥ) που τον υποχρεώνουν να προβεί σε δραστικές περικοπές στον προϋπολογισμό του για τις έκτακτες ανθρωπιστικές ανάγκες φέτος, με τις προοπτικές να είναι “δυσοίωνες” για το 2026.
Επί προεδρίας Ντόναλντ Τραμπ, οι ΗΠΑ, κατά παράδοση ο κορυφαίος δωρητής παγκοσμίως, μείωσαν σε μεγάλο βαθμό τη διεθνή τους βοήθεια, και άλλοι μεγάλοι δωρητές παρουσίασαν “σφιχτούς” προϋπολογισμούς.
Η υπηρεσία υγείας του ΟΗΕ έλαβε φέτος 40% λιγότερη χρηματοδότηση
Η Τερέζα Ζακαρία, υπεύθυνη των ανθρωπιστικών δράσεων και παρεμβάσεων του ΠΟΥ σε περιπτώσεις καταστροφών, δήλωσε ότι η υπηρεσία υγείας του ΟΗΕ έλαβε φέτος 40% λιγότερη χρηματοδότηση για τις έκτακτες ανθρωπιστικές ανάγκες ανά τον κόσμο σε σχέση με το 2024. “Είναι τεράστια” η περικοπή, δήλωσε σε δημοσιογράφους κατά τη διάρκεια συνέντευξης Τύπου.
Ο ΠΟΥ έχει εντοπίσει περισσότερους από 300 εκατομμύρια ανθρώπους που χρήζουν ανθρωπιστικής βοήθειας και “χρειάστηκε να κάνει μια πολύ δύσκολη επιλογή για να καθορίσει σε ποιόν θα δώσει προτεραιότητα και σε ποιον όχι”, πρόσθεσε.
Σε αυτές τις δύσκολες συνθήκες, Ο ΠΟΥ δηλώνει ότι εστιάζει στους πλέον άπορους, στα πιο δύσκολα μέρη.
Άμεση συνέπεια αυτών των περικοπών, περισσότερα από 5.600 υγειονομικά κέντρα αναγκάστηκαν να μειώσουν τις υπηρεσίες του σε όλον τον κόσμο και περισσότερα από 2.000 αναγκάστηκαν να αναστείλουν τη δραστηριότητά τους.
“Αυτό περιόρισε άμεσα την πρόσβαση στις υπηρεσίες υγείας για 53 εκατομμύρια ανθρώπους” ανά στον κόσμο, σύμφωνα με την Ζακαρία. Και “οι προοπτικές για το 2026 είναι πράγματι δυσοίωνες”.
Σε χώρες όπως η Λαϊκή Δημοκρατία του Κονγκό, το Σουδάν και η Αϊτή, “παρατηρούμε ήδη μια αύξηση στο ποσοστό μητρικής θνησιμότητας και στο ποσοστό υποσιτισμού, και η κατάσταση δεν σταματά να επιδεινώνεται”, εξήγησε η υπεύθυνη του ΠΟΥ.
Ο γενικός διευθυντής του ΠΟΥ Τέντρος Αντανόμ Γεμπρεγέσους δήλωσε ότι ανησυχεί πολύ για τις συνέπειες στις φτωχότερες χώρες.
Ωστόσο, “πολλές χώρες συνειδητοποιούν την κατάσταση και δηλώνουν ότι χρειάζεται αλλαγή νοοτροπίας”, επιστρατεύοντας τους εθνικούς τους πόρους για τη χρηματοδότηση των δικών τους συστημάτων υγείας, “συμπεριλαμβανομένων των έκτακτων υγειονομικών αναγκών”, σημείωσε εντούτοις ο επικεφαλής του ΠΟΥ ως θετική συνέπεια.
