O 43χρονος Ελληνοαιγύπτιος που έφτασε το καλοκαίρι του 1988 από τις Ηνωμένες Πολιτείες στην Ελλάδα και εγκαταστάθηκε σε μια πολυτελή βίλα στη Γλυφάδα, είχε πλούσιο παρελθόν στο εμπόριο κοκαΐνης στην άλλη άκρη του Ατλαντικού. Ο Μίκαελ Αντόνιος, με πατέρα Αιγύπτιο και μάνα Ελληνίδα, θα γινόταν τα επόμενα χρόνια ένας από τους μεγαλύτερους «βαρόνους» και διαρκής «πονοκέφαλος» για την Ελληνική Αστυνομία, καθώς η κοκαΐνη που έφερνε στη χώρα μας κάλυπτε το 70% της εγχώριας αγοράς.
Το γραφείο εισαγωγών και εξαγωγών πολύτιμων λίθων που άνοιξε στην οδό Ακαδημίας ήταν μόνο η «βιτρίνα». Τον Σεπτέμβριο του 1991 το όνομά του ήταν πρώτο στη μεγάλη δικογραφία που σχηματίστηκε από την Ασφάλεια Αττικής σε βάρος 22 ατόμων, για διακίνηση τουλάχιστον μισού τόνου από «το ναρκωτικό των πλουσίων». Οι αστυνομικοί είχαν σταματήσει στα διόδια της Ελευσίνας το αυτοκίνητο που οδηγούσε ο 33χρονος Ιταλός Τζουζέπε Καλιπάριο και είχαν βρει οκτώ κιλά… αλεύρι. Ήταν αντιπερισπασμός για να περάσει η… κανονική κοκαΐνη από άλλο σημείο ή κάποιο στέλεχος της σπείρας «έριξε» τους συνεταίρους του και την κράτησε για λογαριασμό του;
Το ερώτημα δεν απαντήθηκε ποτέ, ούτε και χρειάστηκε, αφού οι συλληφθέντες ομολόγησαν, έτσι κι αλλιώς, ότι είχαν ήδη μεταφέρει στην Ελλάδα με κοντέινερ εκατοντάδες κιλά κοκαΐνης, κρυμμένα μέσα σε ψυγεία, στερεοφωνικά, ακόμη και έπιπλα! Για τον ασφαλή εκτελωνισμό φρόντιζαν να «λαδώνουν» δύο υπαλλήλους της TWA και της Ολυμπιακής. Στον πρώτο έδιναν 100.000 δολάρια για κάθε «δρομολόγιο». Στον δεύτερο έκαναν δώρο μια βίλα στη Βούλα αξίας 150 εκατομμυρίων δραχμών!
Οι αστυνομικοί χαρακτήριζαν τον Μίκαελ Αντόνιος ως έναν από τους δύο «εγκεφάλους» της πολυεθνικής σπείρας. Ωστόσο δεν κατάφεραν να τον συλλάβουν, γιατί βρισκόταν στη Λατινική Αμερική. Ο δεύτερος, ο 53χρονος Κολομβιανός Ρομπέρτο Πεϊνάδο, κινούσε τα «νήματα» από την πρωτεύουσα του Εκουαδόρ, Κίτο.
Το 1994 σε βάρος του Αντόνιος εκδόθηκε ένταλμα σύλληψης από τον εισαγγελέα του Άμστερνταμ για εισαγωγή 860 κιλών κοκαΐνης από την Κολομβία στην Ολλανδία. Όλα αυτά τα χρόνια η δίωξη ναρκωτικών της Ασφάλειας Αττικής προσπαθούσε να τον βάλει στο «χέρι», καθώς η μία μεταφορά κοκαΐνης διαδεχόταν την άλλη από Εκουαδόρ και Κολομβία, με ενδιάμεσο «σταθμό» την Αθήνα και προορισμό τα στέκια της Ιταλικής μαφίας.
Το φθινόπωρο του 1998 ο Ελληνοαιγύπτιος ήρθε και πάλι στην Αθήνα. Επί επτά χρόνια έπαιζε «κρυφτούλι» με την Ελληνική Αστυνομία. Για να μην κινήσει υποψίες, έφερε στη χώρα μας τη δεύτερη σύζυγό του, Βερόνικα Ροσέρο, με τις δύο ανήλικες κόρες τους, καθώς και τον 20χρονο γιο του από τον πρώτο του γάμο. Νοίκιασε ένα πολυτελές διαμέρισμα, στην οδό Σοφοκλέους 2 στη Βούλα -μια περιοχή που αποτελούσε το διαχρονικό «ορμητήριό» του- με μηνιαίο μίσθωμα 300.000 δραχμές. Ωστόσο οι Έλληνες αστυνομικοί καραδοκούσαν. Στις 12 Οκτωβρίου 1998 τον εντόπισαν και του πέρασαν χειροπέδες. Το Τριμελές Εφετείο Αθηνών τον καταδίκασε σε ισόβια κάθειρξη.
Η «απόσυρση» του Μίκαελ Αντόνιος από το εμπόριο κοκαΐνης και η πολύχρονη δικαστική του περιπέτεια «ροκάνισαν» σιγά – σιγά την αμύθητη περιουσία του. Τα αιτήματά του να μεταφερθεί σε κάποια φυλακή κοντά στον τόπο κατοικίας του, για να είναι κοντά στη γυναίκα και τα παιδιά του, έπεσαν στο κενό. Από τις φυλακές της Κέρκυρας μεταφέρθηκε στις φυλακές Αλικαρνασσού στην Κρήτη. Η σύζυγός του εγκατέλειψε τη Βούλα και μετακόμισε σε ένα μικρότερο διαμέρισμα στο Ελληνικό. Εργαζόταν μάλιστα ως οικιακή βοηθός για να μεγαλώσει τα παιδιά τους.
Η τελευταία «πράξη» στην πολυτάραχη ζωή του Μίκαελ Αντόνιος παίχτηκε στις 12 Ιανουαρίου 2009. Ο 64χρονος, πλέον, ισοβίτης είχε πάρει δεκαήμερη άδεια και βρισκόταν στην Αθήνα. Στη γωνία Ιασωνίδου και Χαλδείας στο Ελληνικό, όπου ήταν παρκαρισμένο το αυτοκίνητο της συζύγου του, δύο άγνωστοι είχαν στήσει καρτέρι. Όταν το ζευγάρι βγήκε από το σπίτι για να πάει για φαγητό, οι δράστες πετάχτηκαν ξαφνικά και άρπαξαν τον Μίκαελ Αντόνιος. Τον έριξαν στο αυτοκίνητό τους και απομακρύνθηκαν με ταχύτητα.
Η γυναίκα του ειδοποίησε αναστατωμένη την Αστυνομία, εκφράζοντας φόβους για τη ζωή του. Οι φόβοι της επιβεβαιώθηκαν την επόμενη ημέρα, όταν ο 64χρονος άνδρας βρέθηκε δολοφονημένος, με πολτοποιημένο κεφάλι, σε ερημική περιοχή της λεωφόρου Διονύσου, στο σημείο που κατηφορίζει για τη Νέα Μάκρη.
Οι αστυνομικοί που ανέλαβαν την υπόθεση ερεύνησαν το ενδεχόμενο να συνδεόταν με την εξαφάνιση και πιθανή δολοφονία δύο συνεργών του, του Αλέξανδρου Ζεκερίδη και του Ηλία Ορφανού, τα χρόνια που ο ίδιος ήταν φυγόδικος. Αναζήτησαν το κίνητρο σε τυχόν προσωπικές διαφορές το συγκεκριμένο χρονικό διάστημα, επειδή στα χρόνια της φυλακής, δηλαδή μετά το 1998, δεν διατήρησε επαφές με τα κυκλώματα διακίνησης ναρκωτικών. Μάλιστα, δεν προσπάθησε καν να μειώσει την ποινή του στο εφετείο, ίσως επειδή μέσα στη φυλακή αισθανόταν πιο ασφαλής!
Το γεγονός ότι οι δολοφόνοι δεν τον σκότωσαν μπροστά στη σύζυγό του αλλά μετά από τουλάχιστον 12 ώρες που τον είχαν στα χέρια τους, μαρτυρούσε ότι κάτι ήθελαν να αποσπάσουν, πιθανότατα κάποιο μυστικό. Όπως φαίνεται, ο Μίκαελ Αντόνιος πλήρωσε παλιό «γραμμάτιο»…
